- سکونت
اقامت کردن، مسکن گزیدن، منزل کردن، آرامش، وقار، متانت
معنی سکونت - جستجوی لغت در جدول جو
- سکونت (تَ نَشْ شُ)
اقامت و آرامش. سکون: که اگر در آن وقت سکونت را کاری پیوستند اندر آن فرمانی... داشتند. (تاریخ بیهقی).
مجنون بسکونت و گرانی
شد عاقل مجلس معانی.
نظامی.
روش بخش پرگار جنبش پذیر
سکونت ده نقطۀ جایگیر.
نظامی.
رجوع به سکون شود
مجنون بسکونت و گرانی
شد عاقل مجلس معانی.
نظامی.
روش بخش پرگار جنبش پذیر
سکونت ده نقطۀ جایگیر.
نظامی.
رجوع به سکون شود
- سکونت
اقامت و آرامش
- سکونت ((سُ نَ))
اقامت کردن، ماندن، وقار، آرامش
- سکونت
اسکان، اقامت، توطن، سکنا
متضاد: کوچ، تهیدستی، درویشی، فقر، مسکنت
متضاد: کوچ، تهیدستی، درویشی، فقر، مسکنت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ساکت شدن، خاموش شدن، آرام شدن، خاموشی، در موسیقی بخشی از یک میزان که ساز نواخته نمی شود یا خواننده نمی خواند ولی زمان آن رعایت می شود
(سَ نَ)
لغت نامه دهخدا
آرام و آسایش و آهستگی. (غیاث). سکینه: چون دید که سفینۀ نوح بسلامت بر جودی فراغ قرار گرفت سکینت دل و طمأنینت خاطر او برفت. (ترجمه تاریخ یمینی). رجوع به سکینه شود
در تازی بیچیزی درویشی در فارسی جای گرفتن باشیدن در آن کنج کاروانسرای می باشیدم
