کنایه از منجم و کاهن. (آنندراج) : شنیده ام من بسیار کس شنیدستند هم از سپهرشناس و هم از ستاره شمر. که گر کسی بفلک برشود ز روی زمین ستارگان همه او را شوند فرمان بر. میرمعزی (از آنندراج)
کنایه از منجم و کاهن. (آنندراج) : شنیده ام من بسیار کس شنیدستند هم از سپهرشناس و هم از ستاره شمر. که گر کسی بفلک برشود ز روی زمین ستارگان همه او را شوند فرمان بر. میرمعزی (از آنندراج)
شناسندۀ گوهر. شناسندۀ جواهر. جوهری. گوهری: ببردند نزدیک گوهرشناس پذیرفت از اندازه بیرون سپاس. فردوسی. گهرگرچه افتد به کف بی سپاس گرامی بود نزد گوهرشناس. اسدی. گر نخواهی که بر تو خندد خر پیش گوهرشناس بر گوهر. سنائی. حریرت چرا گشت بر تن پلاس چه داری شبه پیش گوهرشناس. نظامی. مرا مشتری هست گوهرشناس همان گوهر افشاندن بی قیاس. نظامی. صدف وار گوهرشناسان راز دهان جز به لؤلؤ نکردند باز. سعدی. - گوهرناشناس، مقابل گوهرشناس: آه آه از دست صرافان گوهرناشناس. حافظ. ، کنایه از صرّاف سخن و سخن شناس: بزرگوارا گوهرشناس اهل سخن توئی بر تو سزد عرضه دادن گوهر. سوزنی
شناسندۀ گوهر. شناسندۀ جواهر. جوهری. گوهری: ببردند نزدیک گوهرشناس پذیرفت از اندازه بیرون سپاس. فردوسی. گهرگرچه افتد به کف بی سپاس گرامی بود نزد گوهرشناس. اسدی. گر نخواهی که بر تو خندد خر پیش گوهرشناس بر گوهر. سنائی. حریرت چرا گشت بر تن پلاس چه داری شبه پیش گوهرشناس. نظامی. مرا مشتری هست گوهرشناس همان گوهر افشاندن بی قیاس. نظامی. صدف وار گوهرشناسان راز دهان جز به لؤلؤ نکردند باز. سعدی. - گوهرناشناس، مقابل گوهرشناس: آه آه از دست صرافان گوهرناشناس. حافظ. ، کنایه از صرّاف سخن و سخن شناس: بزرگوارا گوهرشناس اهل سخن توئی برِ تو سزد عرضه دادن گوهر. سوزنی
