- سنیج(سَ)
چراغ. (منتهی الارب) (آنندراج)
معنی سنیج - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مؤنث واژۀ سنّی، کسی که پیرو اهل سنت پیغمبر و قائل به خلافت ابوبکر و جانشینان او است
سیاه دانه، گیاهی خودرو با برگ های بنفش و دانه های ریز سیاه که مصرف دارویی و خوراکی دارد، کرنج، سیسارون، شونیز، سیاه تخمه، سنز، غرمج، بوغنج، کبودان
(سَ)
لغت نامه دهخدا
شاماکچه. (منتهی الارب) ، جامه ای است از صوف سیاه. (منتهی الارب). بقیر. واصل آن بفارسی شبی است و آن پیراهن است. (از اقرب الموارد). رجوع به بقیر و المعرب جوالیقی ص 182 شود
بمعنی سارنج که مرغکی است کوچک و سیاه و به آذربایجان سودان گویند، (اوبهی)، رجوع به سارنج و ساننج و سالنج و سارنگ شود
(سُ لَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان بهمن شیر بخش مرکزی شهرستان آبادان. دارای 650 تن سکنه است. آب آن از رود خانه بهمن شیر. محصول آنجا خرما و سبزیجات. شغل اهالی غرس نخل، ماهیگیری، کارگر شرکت نفت و حصیربافی. راه آن در تابستان اتومبیل رو است. ساکنین از طایفۀ عیدان هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
(سَ نَ)
لغت نامه دهخدا
ظاهراً مصحف جخج. (حاشیۀ برهان قاطعچ معین). علتی است که آنرا تنگی نفس گویند و به عربی ضیق النفس خوانند. (برهان). ربو. سنخچ:
از غم و غصه دل دشمنت باد
گاه در تاپاک و گاهی در سنخج.
منصور منطقی
از غم و غصه دل دشمنت باد
گاه در تاپاک و گاهی در سنخج.
منصور منطقی
(سِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان برادوست بخش صوفای شهرستان ارومیه که دارای 123 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
(سِ)
لغت نامه دهخدا
حسین بن شعیب بن محمد سنجی در زمان خود یکی از فقهای مرو و شافعی مذهب بود. نسبت وی به سنج که از قرای مرو است میباشد. او راست: شرح فروع ابن حداد، شرح تلخیص ابن القاص و کتاب المجموع که غزالی در الوسیط از آن نقل کرده است. وفات وی بسال 432 هجری قمری است. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 249)
(سِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ سنه. (منتهی الارب) (آنندراج) (غیاث) :
خواست از ری خسرو ایران مرا بر پشت پیل
خود ز تو هرگز نیندیشید در چندین سنین.
منوچهری.
بستۀ فرمان تو شهور و سنین است
بندۀ فرمان تو زمین و زمانست.
مسعودسعد.
بخدایی که صنع و حکمت او
ماند از گردش شهور و سنین.
مسعودسعد.
گر بمثل روز رزم رخش تو نعل افکند
یاره کند در زمانش دست شهور و سنین.
خاقانی.
برای مجلس انست گلی فرستادم
که رنگ و بوی نگرداندش شهور و سنین.
سعدی.
، سالهای قحط. (غیاث) (از اقرب الموارد) ، قحط. (غیاث اللغات)
خواست از ری خسرو ایران مرا بر پشت پیل
خود ز تو هرگز نیندیشید در چندین سنین.
منوچهری.
بستۀ فرمان تو شهور و سنین است
بندۀ فرمان تو زمین و زمانست.
مسعودسعد.
بخدایی که صنع و حکمت او
ماند از گردش شهور و سنین.
مسعودسعد.
گر بمثل روز رزم رخش تو نعل افکند
یاره کند در زمانش دست شهور و سنین.
خاقانی.
برای مجلس انست گلی فرستادم
که رنگ و بوی نگرداندش شهور و سنین.
سعدی.
، سالهای قحط. (غیاث) (از اقرب الموارد) ، قحط. (غیاث اللغات)
(سِ)
لغت نامه دهخدا
اثر دود چراغ بر دیوار. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) ، چیزی را بغیر رنگ آن چیز اندود کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) ، چراغ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج)
(سُ نَ)
لغت نامه دهخدا
مصغر سنان که طرف سرتیز نیزه است. (آنندراج) :
منم آنکه چون نیزه بازی کنم
برویت سنین و بنین از اجم.
باقر کاشی (از آنندراج)
منم آنکه چون نیزه بازی کنم
برویت سنین و بنین از اجم.
باقر کاشی (از آنندراج)
زیور، مروارید که به رشته نکشیده باشند، شکار که از چیگاه شکارگر درآید
جمع سنه، سا ل ها شتان، خشکسال ها همزاد همسال، سونش، زمین چریده، تیزکردن تیغ جمع سنه در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند) سالها سنون
مونث سنی چنبی روشی زن پایگاه چنبی روشن، بلند مونث سنی مقامات سنیه. مونث سنی زنی که پیرو اهل تسنن باشد
