معنی سنیه
- سنیه
- مؤنث واژۀ سنّی، کسی که پیرو اهل سنت پیغمبر و قائل به خلافت ابوبکر و جانشینان او است
واژههای مرتبط با سنیه
سنیه
- سنیه
- مونث سنی چنبی روشی زن پایگاه چنبی روشن، بلند مونث سنی مقامات سنیه. مونث سنی زنی که پیرو اهل تسنن باشد
سنیه
- سنیه
- مؤنثِ واژۀ سَنیّ، رفیع، بلند، عالی، بلند مرتبه
سنیه
- سنیه
- تأنیث سنی: و بمراتب علیه و مدارج سنیه رسانید. (سندبادنامه ص 315). رجوع به سنی شود
سنیه
- سنیه
- نیک، نیکو، عالی، خوب
سایه
- سایه
- حامی، پناه، منطقه تاریک پشت هر جسم، تاریکی ای که به سبب جلوگیری از تابش مستقیم نور در جایی ایجاد می شود، تصویری از کسی یا چیزیکه هنگام واقع شدن او یا آن در برابر نور ایجاد می شود،
سنجه
- سنجه
- نام یکی از دلاوران مازندرانی در سپاه مازندران در زمان کیکاووس پادشاه کیانی، مرکب از سنج (ریشه سنجیدن) + ه (وسیله سنجش)
سمیه
- سمیه
- نام مادر عمار یاسر که از اصحاب پیامبر (ص) بود
آنیه
- آنیه
- جمع انا، آوندان آبدان ها، جمع انا ظرفها ظروف آبدانها
بنیه
- بنیه
- شالوده
