- سفه
سبک عقل شدن، نادانی و بی خردی کردن، بدخویی و نابردباری کردن
معنی سفه - جستجوی لغت در جدول جو
- سفه (تَ نَزْ زُ)
غالب آمدن و دشنام. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، در اصطلاح اخلاق سبکی که عارض انسان شود از شادی و غضب و او را وادارد که کاری برخلاف عقل و شرع کند. (تعریفات جرجانی)
- سفه (تَ نَزْ زُهْ)
بر بیخردی انگیختن نفس خود را یا منسوب به سفاهت کردن، هلاک و تباه گردانیدن. (آنندراج) (منتهی الارب) ، زود برآمدن خون از زخم سنان و خشک گردیدن. (آنندراج) ، بسیار خوردن شراب را و سیر نشدن. (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، باز داشته شدن یا بازماندن، فراموش کردن حصۀ خود را. (آنندراج) ، نادانی کردن. (آنندراج) (منتهی الارب). سبکی عقل یا بی خردی ضد حلم و نادانی، اسراف نمودن در شراب پس از خوردن آن را به اندازه. (آنندراج)
- سفه (سَ فَهْ)
سبکی عقل و نادانی. (غیاث). سبک خردی. ناخردمندی. (زمخشری). سبکی عقل یا بی خردی. ضد حلم و نادانی. (آنندراج) :
او را بدان که دیو جسد را مطیع گشت
حکمت سفه شده ست و سعادت شفا شده ست.
ناصرخسرو.
نه من قرین وجودم سفه بود گفتن
هنوز در عدم است آنکه هم قران من است.
اثیرالدین اخسیکتی.
دور دور از عقل چون در پای او
تا جنون باشد سفه فرمای او.
(مثنوی چ خاور ص 101)
او را بدان که دیو جسد را مطیع گشت
حکمت سفه شده ست و سعادت شفا شده ست.
ناصرخسرو.
نه من قرین وجودم سفه بود گفتن
هنوز در عدم است آنکه هم قران من است.
اثیرالدین اخسیکتی.
دور دور از عقل چون در پای او
تا جنون باشد سفه فرمای او.
(مثنوی چ خاور ص 101)
- سفه (سُفْ فَ)
آوندی از برگ خرما مقدار زنبیل، یا آوندی از برگ خرما، یک مشت از پست، موی بند زنان که بدان موی را پیوند کنند، داروی کوفتۀ بیختۀ معجون ناکرده. (منتهی الارب) (آنندراج)
- سفه
سبکی عقل و نادانی، ناخردمندی
- سفه ((سَ فَ))
کم خردی
- سفه
نادانی، کم خردی، بلاهت
- سفه
مرتبه بار –دفعه، ایوان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ فَ)
لغت نامه دهخدا
سفه. سپه. از محال سیستان. رجوع به تاریخ سیستان ص 25 و 296 شود، دهی در دوازده فرسخی میانۀ شمال و شرق فهلیان. (فارسنامۀ ناصری) ، دو فرسخ شمالی دوزه (صیمکان فارس). (فارسنامۀ ناصری)
(دُ فَ)
لغت نامه دهخدا
زن جلبی و قلتبانی. (منتهی الارب). زن بمزدی. قیاده. (ذیل اقرب الموارد از لسان). دسفان. و رجوع به دسفان شود
(سِ فَ)
لغت نامه دهخدا
سپهسالار: آمدن امیر بزغش سفهسالار سلطان سنجر. (تاریخ سیستان). چنان خلعتی که رسم قدیم بوده سفهسالار آنرا بپوشانیدند. (تاریخ بیهقی). نامها رسید از سفهسالار علی عبداﷲ و صاحب برید. (تاریخ بیهقی).
سفیهان، کم خردان، ابلهان، نادانان
متضاد: عقلا
متضاد: عقلا
سفید
داخل ایوان
بدگویی کردن
پشت سر دیگران بدگویی کردن