معنی سعادتمند در فرهنگ فارسی عمید

خوشبخت، نیک بخت، اَیمَن، اِقبالمَند، بَختیار، بُلَنداِقبال، بُلَندبَخت، خَجَستِه، خَجَستِه طالِع، خَجَستِه فال، خوش طالِع، جوان بَخت، سِفیدبَخت، سَعید، شادبَخت، صاحِب اِقبال، صاحِب دُولَت، طالِع مَند، فَرُّخ فال، فَرخُندِه بَخت، فَرخُندِه طالِع، مُقبِل، مُستَسعَد، نیک اَختَر، نِکوبَخت، نیکوبَخت

معنی سعادتمند در لغت نامه دهخدا

خوشبخت. سبک بخت. اقبالمند:، نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست تر دارند، جوانان سعادتمند پند پیر دانا را.، حافظ.، وبس متکلم و از اهل جدل و مباحثه بوده و نیک بخت و سعادتمند. (تاریخ قم ص 233). فرزند سعادتمندش از منزل نرمکین کوچ فرمود. (حبیب السیر)