معنی سربازی در فرهنگ فارسی عمید

سپاهیگری، مربوط به سرباز مثلاً لباس سربازی، دلاوری، شجاعت، فداکاری، جانبازی

معنی سربازی در لغت نامه دهخدا

باختن سر. جانفشانی کردن. تا پای جان در رزم ایستادن. جان باختن:، در این منزل ز سربازی پناهی ساز خاقانی، که ره پر لشکر جادوست نتوان بی عصا رفتن.، خاقانی.، لشکر دیلم در آن حادثه پای بفشردند و سربازیها کردند. (ترجمه تاریخ یمینی ص 46).، کار من سربازی وبی خویشی است، کار شاهنشاه من سربخشی است.، مولوی (مثنوی دفتر چهارم بیت 2964).، ز سربازی در این گلشن چنان خوشوقت میگردم، که میریزم چو گل در دامن گلچین زر خود را.، صائب (از آنندراج)

معنی سربازی در فرهنگ لغت هوشیار

جانفشانی کردن، تا پای جان در رزم ایستادن، جان باختن

معنی سربازی - جستجوی لغت در جدول جو

سربازی

فرهنگ فارسی عمید

سربازی

لغت نامه دهخدا

سربازی

فرهنگ لغت هوشیار

انبازی

شرکت، همکاری، همدستی

فرهنگ فارسی عمید

سرباز

کسی که دارای پایین ترین درجۀ نظامی است، کنایه از سپاهی، لشکری، نظامی
پیاده در ورزش شطرنج
کسی که از جان و سر خود گذشته و آمادۀ جانبازی باشد
مقابل سربسته، آنچه سرش باز باشد مانند بطری و قوطی و پاکت یا چیز دیگر، سرگشاده
مقابل سرپوشیده، جایی که سقف نداشته باشد، روباز مثلاً استخر سرباز
سرباز گمنام: سربازی ناشناخته که جسد او را از میان کشته شدگان در جنگ انتخاب کنند و به عنوان نمایندۀ سربازانی که در راه وطن جان داده اند به خاک بسپارند و آرامگاه او را تجلیل کنند

کسی که دارای پایین ترین درجۀ نظامی است، کنایه از سپاهی، لشکری، نظامی
پیاده در ورزش شطرنج
کسی که از جان و سر خود گذشته و آمادۀ جانبازی باشد
مقابلِ سربسته، آنچه سرش باز باشد مانند بطری و قوطی و پاکت یا چیز دیگر، سرگشاده
مقابلِ سرپوشیده، جایی که سقف نداشته باشد، روباز مثلاً استخر سرباز
سرباز گمنام: سربازی ناشناخته که جسد او را از میان کشته شدگان در جنگ انتخاب کنند و به عنوان نمایندۀ سربازانی که در راه وطن جان داده اند به خاک بسپارند و آرامگاه او را تجلیل کنند

فرهنگ فارسی عمید

سرباز

(سَ)

روشن. صریح. بدون پرده. فاش:
مگو از هیچ نوعی پیش زن راز
که زن رازت بگوید جمله سرباز.
عطار

لغت نامه دهخدا

خربازی

(خَ)

بازی که در آن مشت و لگد بکار برند و احتمال خطر در آن باشد. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

سرباری

(سَ)

بار و بستۀ کوچکی را گویند که بر بالای بار و بستۀ بزرگ بندند. (برهان). بار اندک که بر بالای بزرگ گذارند و به عربی آن را علاوه گویند. (انجمن آرا) (غیاث) (جهانگیری). علاوه. (ربنجنی). سربار:
جهان پناها معلوم رأی روشن تست
که هست در هنر بنده شعر سرباری.
نجیب جرفادقانی.
تنی کو بار این دل برنتابد
به سرباری غم دلبر نتابد.
نظامی.
، کسی که بار بر سر نهاده باشد. (غیاث) ، باری که بر سر گیرند. (برهان). بار سر. (غیاث) (جهانگیری).
- امثال:
سرباری ته باری را میبرد

لغت نامه دهخدا

سحربازی

(سِ)

جادو و افسون. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سرباز

(سَ)

یکی از بخشهای پنجگانه شهرستان ایرانشهر. آب آن از یک رودخانه بنام رود سرباز است که از چندین شعبه تشکیل شده است. محصول عمده آن غلات، خرما، برنج، لبنیات. بخش سرباز از یک دهستان بنام دهستان سرباز تشکیل شده و مرکز بخش آبادی سرباز و دارای 78 آبادی بزرگ و کوچک است. جمعیت آن در حدود 9500 تن است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

سربزی

(سَ بُ)

دهی از دهستان نوروزآباد بخش سرخس شهرستان مشهد. دارای 140 تن سکنه. آب از قنات و رودخانه و محصول آن غلات است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

سرباز

(سَ)

آنکه سر خود را ببازد، از عالم جانباز. (آنندراج) :
در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع.
حافظ.
، در بازیهای ورق، ورقی که بر آن صورت سربازی نقش است، یک فرد سپاهی یا یک تن لشکری. مقابل درجه دار.
ترکیب ها:
- سرباز آکتیو. سرباز گارد. سرباز نیروی دریایی. سرباز نیروی زمینی. سربازنیروی هوایی. سرباز وظیفه

لغت نامه دهخدا

آس بازی

قمار با آس

معنی سربازی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما