- سحر (دخترانه)
- صبح، آغاز روز، زمان قبل از سپیده دم، صبح
معنی سحر - جستجوی لغت در جدول جو
- سحر
- سپیده دم، جادو، پگاه
- سحر
- جادو کردن و فریفتن، محتاج و با علت کردن
- سحر
- نزدیک صبح، هنگام پیش از صبح، سپیده دم، پگاه
- سحر
- فریفته ساختن کسی با کاری شگفت انگیز، جادو کردن، جادویی کردن، کنایه از جادویی، افسون، فسون، کنایه از چیزی یا کاری که در آن فریبندگی و گیرندگی باشد
سحر حلال: کنایه از هنرنمایی در نظم یا نثر، کار عجیب و حیرت انگیز که آلوده به نیرنگ نباشد
- سحر ((سَ حَ))
- پیش از صبح، سپیده دم
- سحر ((س))
- جادو کردن، جادوگری، جادو، هر آن چه که در آن فریبندگی و گیرندگی خاص باشد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سپیده دم، پسشام خوراکی است که در رمضان پیش از بامداد خورند و درست آن در تازی سحور است منسوب به سحر، غذایی که روزه داران بهنگام سحر خورند (در ماه رمضان و جز آن)
هوشبام بامداد دروغین جمع ساحره جادوگران: طلسم سحره فرعون ببستی (دیو گاو پای)
مربوط به سحر مثلاً ستارۀ سحری، خواب سحری، غذایی که روزه گیران هنگام سحر می خورند، سحرگاه
پرنده ایست سیاه و خوش آواز که خالهای سفید ریزه دارد و مرغ ملخ خوار نوعی از آنست
ریش آزمای، آزمودن زخم، ژرفاسنجی شیربیشه، نهاد بن، رنگ رخسار بارشک مرغکی از تیره مرغبارانیان ننگ، دشمنی، خوبی، مانندگی، ریخت، زیبایی
