- ستیهش
لجبازی، گردنکشی، نافرمانی
معنی ستیهش - جستجوی لغت در جدول جو
- ستیهش (سِ هَِ)
لجاجت و ستیزندگی. (برهان) (آنندراج). جنگ و ستیزه. (غیاث). اسم مصدر از ستیهیدن. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین) :
ای از ستیهش تو همه مردمان به مست
دعویت صعب و منکر و معنیت خام و سست.
لبیبی.
اندر ستیهش است بمن این زن
مینازدی بچادر و شلوارش.
ناصرخسرو
ای از ستیهش تو همه مردمان به مست
دعویت صعب و منکر و معنیت خام و سست.
لبیبی.
اندر ستیهش است بمن این زن
مینازدی بچادر و شلوارش.
ناصرخسرو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سِ هََ / هَِ)
لغت نامه دهخدا
ستیزه. لجاج: اگر کسی با تو بستیهد بخاموشی آن ستیهۀ وی را بنشان. (قابوس نامه، از یادداشت مؤلف)
