- ستاتر (سِ تِ)
سکۀ طلای معمول در ایران قدیم است که بیشتر معروف به دریک میباشد. رجوع به ایران باستان ص 166 و 560 و کلمه دریک شود
معنی ستاتر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
پوشاننده، از نامهای خداوند، نام یکی از رهبران دوره انقلاب مشروطیت که به سردار ملی ملقب گردید
ستر، پرده، پوشش
سه تار
ستاره، هر یک از نقطه های درخشان که شب در آسمان دیده می شود، کوکب، نجم، جرم، نجمه، استاره، تارا، اختر، نیّر، کوکبه
سه تار
ستاره، هر یک از نقطه های درخشان که شب در آسمان دیده می شود، کوکب، نجم، جرم، نجمه، استاره، تارا، اختر، نیّر، کوکبه
ستارهبرای مثال ستر است و ستایر و ستور است / بردار حجاب اگرچه نور است (شاه نعمت الله ولی - ۸۵۵)
(سَ / سِ)
لغت نامه دهخدا
مخفف ستاره باشد که بعربی کوکب خوانند. (برهان) (آنندراج) (جهانگیری) ، خیمه ای که بجهت منع مگس و پشه زنند و آن را در این زمان پشه دان گویند. (برهان). پشه بند
(سَتْ تا)
لغت نامه دهخدا
نامی است از نامهای باریتعالی. (منتهی الارب). نامی از نامهای باریتعالی، لوطیان و مقامران نظر به افعال ذمیمۀ خود خدای تعالی را بیشتر به این اسم یاد میکنند. (غیاث) (آنندراج). من صفات الله ومنه یسمون عبد الستار. (اقرب الموارد) :
بستاری که ستر اوست پیشم
که تا من زنده ام بر مهر خویشم.
نظامی.
فعلهایی که ز ما دیدی و نپسندیدی
بخداوندی خود پرده بپوش ای ستار.
سعدی
بستاری که ستر اوست پیشم
که تا من زنده ام بر مهر خویشم.
نظامی.
فعلهایی که ز ما دیدی و نپسندیدی
بخداوندی خود پرده بپوش ای ستار.
سعدی
(سَتْ تا)
لغت نامه دهخدا
بسیارپوشنده. (منتهی الارب). پرده پوش و پرده دار. (دهار). پوشندۀ گناه و پرده دار. (مهذب الاسماء) :
برفت سایۀ درویش و سترپوش غریب
بپوش بارخدایا بعفو ستارش.
سعدی
برفت سایۀ درویش و سترپوش غریب
بپوش بارخدایا بعفو ستارش.
سعدی
(سِ)
لغت نامه دهخدا
پشته هااند بالای انصاب حرم بدانجهت که سترده اند میان حرم و میان حل. (منتهی الارب). رجوع به معجم البلدان و المرصع ص 56 شود
(سِ)
لغت نامه دهخدا
یوم الستار، جنگی میان بکر بن وائل و بنی تمیم بوده است و در آن قیس بن عاصم قتاده بن سلمه الحنفی را که فارس بکر بود کشتند، شاعر آنان گوید:
قتلنا قتاده یوم الستار
و زیداً اسرنا لدی معنق.
(از معجم البلدان)
قتلنا قتاده یوم الستار
و زیداً اسرنا لدی معنق.
(از معجم البلدان)
(سِ)
لغت نامه دهخدا
در زبان کنونی نیز سه تار (آلت موسیقی که دارای سه یا چهار سیم است). رجوع شود به ستاره. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین). ساز طنبور را هم میگویند. (برهان). نام سازی است و ستاره گویندش و نیز سه تار. (آنندراج) (شرفنامه)
قومی بودند که در قرن پنجم پیش از میلاد در تراکیه در آسیای صغیر می زیستند. هرودوت گوید:تنها قومی بودند که در حملۀ خشایارشا (480 ق. م) مطیع او نگردیدند و آزادی خود را تا زمان ما (هرودوت حفظ کردند. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 748 شود
(سَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
آله ستائر، از آلات محاصره است که بوسیلۀ آن خویش رااز تیررس محافظت کنند و در حصارها و کشتیها خود را بوسیلۀ آن از خطر نگاه دارند. (از صبح الاعشی ج 2 ص 138) ، پوشش. (آنندراج) ، جمع واژۀ ستاره. (منتهی الارب) ، (اصطلاح عرفان) عبارت است از صور اکوان چه آن صور مظاهر اسماء الهیه اند که از پس پرده ها شناخته شوند چنانچه شیبانی این معنی را در لباس نظم جلوه گر ساخته و گفته:
تجلّیت للاکوان خلف ستورها
فنمت بماضعت علیه الستائر.
کذا فی اصطلاحات الصوفیه (از کشاف اصطلاحات الفنون)
تجلّیت للاکوان خلف ستورها
فنمت بماضعت علیه الستائر.
کذا فی اصطلاحات الصوفیه (از کشاف اصطلاحات الفنون)
پوشاننده، رازپوش، عیب پوش
متضاد: افشاگر
متضاد: افشاگر
پرده پوش، پوشاننده، پوشنده، رازپوش، سرپوش، پوشش، عیب پوش
متضاد: پرده در، افشاگر
متضاد: پرده در، افشاگر
آتش پر شعله