معنی سبرور - جستجوی لغت در جدول جو

سبرور

لغت نامه دهخدا

سرور

(دخترانه و پسرانه)

رئیس، پیشو، شادمانی، خوشحالی

فرهنگ نامهای ایرانی

سرور

شادی، شادمانی

فرهنگ فارسی عمید

مبرور

عنوانی برای فرد فوت کرده، شادروان، پذیرفته شده و مقبول از جانب خدا

فرهنگ فارسی عمید

سرور

رئیس، پیشوا، سرپرست، بزرگ تر طایفه و قبیله
سرور کائنات: کنایه از پیغمبر اسلام

فرهنگ فارسی عمید

برور

بارور، باردار، بار دهنده، میوه دهنده

فرهنگ فارسی عمید

حبرور

(حُ)

بچۀ حباری. فرخ حباری. جوجۀ هوبره. شوات بچه. (منتهی الارب). حبریر. ج، حباریر

لغت نامه دهخدا

سپرور

(سِ پَرْ وَ)

سپردار. آنکه سپر می دارد. (ناظم الاطباء) :
سپرور پیاده ده ودو هزار
گزین کرد شاه از در کارزار.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

سبروز

(سَ)

ده کوچکی است از دهستان بالاخواف شهرستان تربت حیدریه واقع در 34 هزارگزی شمال باختری رود و 12 هزارگزی خاور سلامی. هوای آن معتدل و دارای 628 تن سکنه است. آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصول آن غلات، پنبه و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

سبروت

(سُ)

زمین خشک بی نبات، چیز اندک و حقیر، مرد درویش و محتاج. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : لأن بدا خلق السربال سبروتا. (حریری) (از اقرب الموارد). رجوع به سبرت شود، غلام امرد. ج، سباریت سبار، و این جمع نادر است. (اقرب الموارد). کودک ساده زنخ. ج، سباریت، سباری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سحرور

(سِحْرْ وَ)

ساحر. جادوگر:
نبات خانه من از تری و شیرینی
دهان سحروران دیار بربندد.
امیرخسرو (از آنندراج).
رجوع به ساحر شود

لغت نامه دهخدا

مبرور

(مَ)

نکویی کرده شده. (غیاث) (آنندراج). مأخوذ از تازی، نیکویی کرده شده و پسندیده، مقبول در نزد خدا. (ناظم الاطباء). پذیرفته شده. قبول شده. مقبول. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
در گهش کعبه شد که طاعت خلق
چون به سنت کنند مبرور است.
مسعودسعد.
- حج مبرور، حج مقبول. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
، مرحوم. (ناظم الاطباء). شادروان: مرحوم مغفور مبرور جنت مکان خلد آشیان فلان... (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، گفتار راست. (ناظم الاطباء).
- بیع مبرور، بیعی که در آن شبهه و خیانت و دروغ نباشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا