معنی سبایک در فرهنگ فارسی عمید

سبیکه ها، تکه های سیم یا زر که آن را گداخته و در قالب ریخته باشند، شمش ها، شوشه های زر و سیم، قالبها، جمعِ واژۀ سبیکه

معنی سبایک در لغت نامه دهخدا

سبائک. جَمعِ واژۀ سبیکه. رجوع به سبیکه شود

معنی سبایک - جستجوی لغت در جدول جو

سبایک

فرهنگ فارسی عمید

سبایک

لغت نامه دهخدا

سباک

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام فرمانروای جهرم در زمان اردشیر پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

سبایا

اسیر، گرفتار، بندی، زندانی، آنکه در جنگ به دست دشمن گرفتار شود

فرهنگ فارسی عمید

سباک

گدازندۀ زر و سیم یا فلز دیگر، ریخته گر، زرگر

فرهنگ فارسی عمید

ترانسبایکالی

(تْرا / تِ)

یکی از ولایات امپراطوری روس است و چنانکه از نامش پیداست درماوراء دریاچۀ آدریاتیک قرار دارد و بوسیلۀ رودهای سلنگا و آنگارای علیا که وارد دریاچۀ بایکال میگردند آبیاری میشود. این ولایت وسیع دارای معادن فراوانی از طلا و سرب و نقره و جز این هاست و در این سرزمین شکار حیوانات رایج است و چند کار خانه ذوب فلزات هم در این ولایت وجود دارد. پس از برقرار شدن دولت اتحاد جماهیر شوروی سابق بسال 1922 میلادی به جمهوری مغولستان پیوست. وسعت این سرزمین 296430 کیلومتر مربع است و 525240 تن سکنه دارد و مرکز این ولایت چیتا است و در سال 1926 میلادی این ولایت در قلمرو خاور دور قرار گرفت. (از لاروس کبیر). قاموس الاعلام ترکی در ذیل ’ترانسبایقال’ آرد: یعنی ماوراء بایقال (بایکال) یکی از سه ایالت شرق سیبری است که درمشرق دریاچۀ بایکال و در حدود شمالی کشور چین و مغرب ایالت آمور واقع است. مساحت آن 623596 کیلومتر مربع است و 509633 تن سکنه دارد و رود آمور از میان این ولایت میگذرد و قصبۀ کاخته مرکز آن است و نیز سه قصبۀ دیگر بنامهای ترچینسک، سلینکیسک و چیته دارد

لغت نامه دهخدا

بایک

مرکز دهستان بایک 150هزارگزی شمال تربت حیدریه، سکنۀ آن 5149 تن، شغل مردم زراعت و کسب و مالداری، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)، مقام، و رجوع به پایه شود
دهستانی از شهرستان تربت حیدریه در باختر شوسۀ مشهد به زاهدان مرکب از 10 آبادی، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

سبائک

(سَ ءِ)

جمع واژۀ سبیکه. (دهار) (اقرب الموارد). رجوع به سبیکه شود

لغت نامه دهخدا

سبایل

(سَ یِ)

دارالملک قندهار. (برهان)

لغت نامه دهخدا

سبایا

(سَ)

جمع واژۀ سبی ّ، اسیر. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سباکی

(سِ کی ی)

منسوب است به سباکه که بطنی است از یحضب. (الانساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

سباک

(سَبْ با)

زرگر. مشتق از سبک، بمعنی زر و سیم گداختن است. (آنندراج) (غیاث). سیم پالای. (مهذب الاسماء). گدازگر: سباک ربیع سیم برف در مسام زمین گداخت. (ترجمه تاریخ یمینی)

لغت نامه دهخدا

بایک

(یِ)

بائک. شتر فربه. (آنندراج). ناقه بائک. ج، بوک، بیّک. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حبایک

(حَ یِ)

حبائک. جمع واژۀ حبیکه

لغت نامه دهخدا