معنی سایل در لغت نامه دهخدا

شاعری است. در زمان شاه سلیمان از مشهد مقدس به اصفهان آمده در تکیۀ حیدری خانه چهارباغ بسر می برد:، گرفتمش سر راهی رسید و هیچ نگفت، عنان کشید و شکایت شنید و هیچ نگفت، بر طبیب حدیثی ز درد دل گفتم، گرفت نبضم و آهی کشید و هیچ نگفت.، (آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 88).، سام میرزای صفوی در تحفۀ سامی وفات او را بسال 940 هَ. ق. نوشته است. (حاشیۀ آتشکدۀ آذر چ شهیدی)

معنی سایل در لغت نامه دهخدا

خواهنده. (مهذب الاسماء)، پرسنده. ج، سایلون. (مهذب الاسماء) :، کدام سایل ازین موهبت شود محروم، که همچو بحر محیط است بر جهان سایل.، سعدی.،، روان شونده. جاری، گدا. دریوزه گر. برای تمام معانی رجوع به سائل شود

معنی سایل در فرهنگ واژه مترادف متضاد

فقیر، گدا، متکدی، ونگ، دریوزه، مفلس، متضاد: بی نیاز، غنی، پرسشگر، پرسنده، متضاد: جواب گو، مجیب، پاسخ ده، جاری، روان، سیلان کننده

معنی سایل - جستجوی لغت در جدول جو

سایل

لغت نامه دهخدا

سایل

لغت نامه دهخدا

سایل

فرهنگ لغت هوشیار

سایل

فرهنگ فارسی معین

سایل

فرهنگ واژه مترادف متضاد

ساحل

(دخترانه)

زمینی که در کنار دریا یا دریاچه واقع شده است

فرهنگ نامهای ایرانی

سهیل

(پسرانه)

روشنترین ستاره صورت فلکی سفینه

فرهنگ نامهای ایرانی

سویل

(دخترانه)

دوست داشته شده

فرهنگ نامهای ایرانی

سایا

(دخترانه)

نعمت

فرهنگ نامهای ایرانی

سایر

(پسرانه)

سیرکننده، رونده

فرهنگ نامهای ایرانی

سایه

(دخترانه)

حامی، پناه، منطقه تاریک پشت هر جسم، تاریکی ای که به سبب جلوگیری از تابش مستقیم نور در جایی ایجاد می شود، تصویری از کسی یا چیزیکه هنگام واقع شدن او یا آن در برابر نور ایجاد می شود،

فرهنگ نامهای ایرانی

رسایل

رساله ها، پایان نامه ها، کتبی که در آن مراجع تقلید، احکام مذهبی را توضیح می دهند، کتاب ها، کتابهای کوچک، نامه ها، جمع واژۀ رساله

فرهنگ فارسی عمید

تسایل

(اِ)

روان شدن مایع. (زوزنی). روان شدن لشکر از هر جهت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). روان شدن گروهی از لشکریان یا گروهی از اسبان از هر جهت. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). توارد قوم از هر جهت. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

رسایل

(رَ یِ)

رسائل. جمع واژۀ رساله. رساله ها و کتابها و کتابچه ها. (ناظم الاطباء) : جالینوس... بی همتاتر بود در معالجت اخلاق و وی را در آن رسایلی است سخت نیکو. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 556).
بدنثری و رسایل من دیده چند وقت
کژنظمی و قصاید من خوانده چند گاه.
خاقانی.
رسایل او در اطراف و اکناف عالم مشهور و مذکور. (ترجمه تاریخ یمینی ص 234). و رجوع به رسائل و رساله شود.
- دیوان رسایل یا رسائل، دیوان رسالت. دیوان انشاء. دبیرخانه. دارالانشاء در تداول عصر غزنویان:
وزیران دگر بودند زین پیش
همه دیوان به دیوان رسایل.
منوچهری.
و رجوع به رساله و رساله و رسائل و دیوان رسالت در ذیل رسالت شود.
، همکاسه. همدم. هم آهنگ. هم آواز. (یادداشت مؤلف) :
کوه و مرغان هم رسایل با دمش
هر دو اندر وقت دعوت محرمش.
مولوی.
کوهها با تو رسایل شد شکور
با تو می خوانند چون مقری زبور.
مولوی.
یا رسایل بود اسرافیل را
کز سماعش پر برستی فیل را.
مولوی

رَسائِل. جَمعِ واژۀ رساله. رساله ها و کتابها و کتابچه ها. (ناظم الاطباء) : جالینوس... بی همتاتر بود در معالجت اخلاق و وی را در آن رسایلی است سخت نیکو. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 556).
بدنثری و رسایل من دیده چند وقت
کژنظمی و قصاید من خوانده چند گاه.
خاقانی.
رسایل او در اطراف و اکناف عالم مشهور و مذکور. (ترجمه تاریخ یمینی ص 234). و رجوع به رسائل و رساله شود.
- دیوان رسایل یا رسائل، دیوان رسالت. دیوان انشاء. دبیرخانه. دارالانشاء در تداول عصر غزنویان:
وزیران دگر بودند زین پیش
همه دیوان به دیوان رسایل.
منوچهری.
و رجوع به رساله و رساله و رسائل و دیوان رسالت در ذیل رسالت شود.
، همکاسه. همدم. هم آهنگ. هم آواز. (یادداشت مؤلف) :
کوه و مرغان هم رسایل با دمش
هر دو اندر وقت دعوت محرمش.
مولوی.
کوهها با تو رسایل شد شکور
با تو می خوانند چون مقری زبور.
مولوی.
یا رسایل بود اسرافیل را
کز سماعش پر برستی فیل را.
مولوی

لغت نامه دهخدا

سایله

(یِ لَ)

مؤنث سائل. رجوع به سائل و سائله شود

لغت نامه دهخدا

ساتل

چکه چکیده دارویی است مانند کمای خشک مستعمل در طب قدیم روشنک

فرهنگ لغت هوشیار

سپیل

آواز مرغان صفیر

فرهنگ لغت هوشیار

ساقل

روشنگر

فرهنگ لغت هوشیار

سایه

سیاهی بدن انسان یا هر جسم دیگر که در برابر آفتاب یا روشنائی چراغ بر روی زمین منعکس گردد

فرهنگ لغت هوشیار

سایم

چرنده جمع سوائم (سوایم)، توضیح چارپایانی که بچرا روند بر حسب عادت مانند: شتر اسب گوسفند

فرهنگ لغت هوشیار

ساحل

کناره، کران، کرانه، کناره دریا

فرهنگ لغت هوشیار

ساطل

پارسی تازی گشته ساتل روشنک (گویش شیرازی) شاتل از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

ساعل

سرفه کننده، حلق، دهان

فرهنگ لغت هوشیار

سابل

باران نیک

فرهنگ لغت هوشیار

سافل

نقیص عالی، فرود و پست، پائین

فرهنگ لغت هوشیار

تسایل

تند تازی سپاه، روانگی به هر سو ی، لورش (لور سیل)

فرهنگ لغت هوشیار

زایل

دور شونده ناپدید یاوه بی آن که آن کار کند از شنیدن عقلش یاوه شود غم مخور یاوه نگردد او ز تو بلکه عالم یاوه گردد اندر او روند برطرف شونده زوال یابنده، نابود ناپدید

فرهنگ لغت هوشیار

سایله

مونث سایل، سپیدی پیشانی و قصبه بینی که باعتدال باشد، یا نفس سایله. خون جهنده. یا صاحب نفس سایله. جانداری که چون سر او را ببرند خون از رگهای وی بجهد حشرات ماهیها

فرهنگ لغت هوشیار