معنی ساطیریا - جستجوی لغت در جدول جو

ساطیریا

لغت نامه دهخدا

(دخترانه)

سمیرا، زن بزرگوار، نام عمه شیرین در داستان خسرو و شیرین ترجمه عربی مهین بانو است، وسیله ای که با آن حجامت می کنند، نام محلی در نزدیکی مکه

فرهنگ نامهای ایرانی

اساطیری

(اَ)

منسوب به اساطیر

لغت نامه دهخدا

اسفیریا

(اِ)

اکنون سفیریه گویند، غذائی مرکب از گوشت، تخم مرغ و پیاز: فقال لکاتبه ان عشت قلیلاً لاطعمنک اسفیریا من لحوم هذه الجزر مااکلت مثلها قط. (ابن القوطیه نسخۀ خطی پاریس شمارۀ 706 از دزی ج 1 ص 22)

لغت نامه دهخدا

ساطورین

(یُ)

خصی الثعلب. ذوثلاثه ورقات. رجوع به ساطریون شود

لغت نامه دهخدا

اغیریا

بیونانی به معنی ارض است. (فهرست مخزن الادویه) ، دویدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). دویدن اسب: افاج الفرس، عدا. (از اقرب الموارد) ، جوق جوق فرستادن شتران را بر آب و حوض. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). دسته دسته فرستادن شتران را بر آب حوض. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سالیری

(یِ)

آنتونیو (1750- 1825م.). آهنگساز ایتالیایی متولد در لینانو مصنف اپراهای دانیاد برای نمازهای کلیسیا و غیره. او علیه موزارت تحریک شده بود

لغت نامه دهخدا

سایرین

(یِ ری)

جمع واژۀ سایر. دیگران. رجوع به سائرین و سائر شود

لغت نامه دهخدا

ساطوری

دارندۀ ساطور، آنچه به ساطور ریزه ریزه شده باشد از سبزی و گوشت و جز آن، رجوع به ساطور شود

لغت نامه دهخدا