معنی سائیگا - جستجوی لغت در جدول جو

سائیگا

لغت نامه دهخدا

سایا

(دخترانه)

نعمت

فرهنگ نامهای ایرانی

ساینا

(دخترانه)

خاندانی از موبدان زردشتی، سیمرغ، سیمرغ، عنقا

فرهنگ نامهای ایرانی

ساتیا

(دخترانه)

از نامهای باستانی

فرهنگ نامهای ایرانی

سامیا

(پسرانه)

نام ماه یازدهم از سال ایرانیان در زمان هخامنشیان

فرهنگ نامهای ایرانی

سامیرا

(دخترانه)

سمیرا، زن بزرگوار، نام عمه شیرین در داستان خسرو و شیرین ترجمه عربی مهین بانو است، وسیله ای که با آن حجامت می کنند، نام محلی در نزدیکی مکه

فرهنگ نامهای ایرانی

سانیا

(دخترانه)

در گویش مازندران سایه روشن جنگل

فرهنگ نامهای ایرانی

سارینا

(دخترانه)

خالص، پاک

فرهنگ نامهای ایرانی

ساریگ

جانوری پستان دار، همه چیزخوار و کیسه دار، به اندازۀ گربه با دندان های نیش تیز و برّنده که در جنگل های امریکای جنوبی زندگی می کند

فرهنگ فارسی عمید

سایگاه

سایه گاه، جایی که سایه دارد، سایبان، جای سایه، جای سایه دار

فرهنگ فارسی عمید

ساقیگر

(گَ)

شرابدار. (ناظم الاطباء). ساقی. پیاله گردان

لغت نامه دهخدا

رایگا

رایکا، ریکا، مطلق معشوق که اهل طبرستان ریگا گویند، (رشیدی) :
رایگا روی نموده ست و غلطافتادی
باش تادر طلب پویه جهان پیمایی،
مولوی (از رشیدی)،
شاید مبدل یا مصحف رایکا باشد، رجوع به رایکا شود

لغت نامه دهخدا

ساسیا

دیوی از تابعان اهرمن چنانکه ساستا، (شعوری) (استینگاس) (آنندراج از فرهنگ فرنگ) (ناظم الاطباء) :
در بدی و کدی توئی منحوس
ساستاسا و ساسیا آسا،
فرالاوی،
این بیت در لغت فرس و منابع معتبر نیامده و مأخذ شعوری که خود مأخذ دیگران قرار گرفته معلوم نیست

لغت نامه دهخدا

سائیس

یکی از قدیمی ترین شهرهای مصر قدیم که در دلتای نیل در مشرق دمنهور قرار داشت، صنعت پارچه های کتانی این شهر مشهور بود و معبد معروفی برای الهۀ ’نیت’ حامی و خداوند این صنعت در سائیس بناکرده بودند که هرودوت از آن دیدن کرد، فنیقی ها در دورۀ سلسلۀ هجدهم و اهالی لیبی در دورۀ سلسلۀ بیستم فراعنه، نمایندگیهای تجارتی در سائیس تأسیس کردند، سپس همین مهاجرین امرای سائیس نام یافتند و بعنوان بیست و ششمین و بیست وهشتمین و سی امین سلسلۀ فراعنه بر مصر فرمانروائی یافتند، و در دورۀ همین سلسله ها سائیس کانون تمدن درخشانی شد و گاهی بتجدید حیات هنر و صنعت مصر در این دوره نام رستاخیز سائیسی داده اند، با فتح مصر بدست کمبوجیه شاهنشاه هخامنشی، سلسلۀ بیست و ششم یا سلسلۀ پادشاهان سائیس منقرض گردید، کمبوجیه بمعبد سائیس رفت و در مقابل خدایان محلی زانو زد ولی هرودوت گفته است که مومیائی آمازیس را بیرون آورد و در آتش انداخت، (ایران باستان ج 1 ص 492 و 502 و 503 و 505 و 507)

لغت نامه دهخدا

سائین

دهی است از دهستان کورائیم بخش مرکزی شهرستان اردبیل و در 31 هزارگزی جنوب اردبیل واقع است و تا شوسۀ اردبیل 18 هزارگز فاصله دارد، منطقه ای کوهستانی است و هوای آن معتدل است، 751 تن سکنه دارد، آب آن از چشمه و رود سائین است، محصول غلات دارد و شغل اهالی آن زراعت و گله داری و صنایع دستی و قالی بافی است، راه شوسه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

سایگه

(یَ / یِ گَهْ)

مخفف سایگاه. سایه گاه:
ای آنکه فلک ظل درگهت را
در سایگه زینهار دارد.
مسعودسعد.
رجوع به سایگاه و سایه گاه شود

لغت نامه دهخدا

سایگی

(یَ /یِ)

سایه و ظل. سایه داری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سایگی

(یِ)

نام میوه ای. (آنندراج) (بهار عجم) :
سایگی از پرتو مجلس بتاب
سایه همی جست در آن آفتاب.
میرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سایگی

ظاهراً مصحف ساتگی، (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)، قدح و پیالۀ شراب خوری، (آنندراج) (برهان)، کلاغ، (برهان)

لغت نامه دهخدا

سامیا

نام ماه یازدهم از سال ایرانیان در دورۀ هخامنشی، (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

سابیا

پوست که بچه در آن بود، (مهذب الاسماء)، مشیمه که با بچه بیرون آید از زهدان، (منتهی الارب)، آن پوستی است که بچه در اوست و بیرون می آید با بچه، (شرح قاموس) (ترجمه صحاح) (تاج العروس) (صحاح)، پوستکی است تنک که بر بینی بچه باشد وقت زادن و آن باید دور کرده شود، و اگر آن را دور نکنند بچه بمیرد، (منتهی الارب)، پوست تنکی است بر بینی بچه که اگر بر داشته نشود نزد زائیدن مرده است بچه، (شرح قاموس) (تاج العروس)، نتاج، (منتهی الارب) (قطر المحیط) (اقرب الموارد) (ترجمه صحاح) (ترجمه قاموس) (تاج العروس)، شتران که برای نتاج باشند، (منتهی الارب) (قطر المحیط) (اقرب الموارد)، شتری است از برای زائیدن، (شرح قاموس) (ترجمه قاموس)، در حدیث می آید: تسعه اعشار الرزق فی التجاره والجزء الباقی فی السابیاء، (تاج العروس) (اقرب الموارد)، شتران بسیار، (منتهی الارب)، مال بسیار، (شرح قاموس) (قطر المحیط) (اقرب الموارد)، مال کثیر، و این معنی مجازی است، (تاج العروس)، مال بسیار و مراد از آن نوع مواشی است، (ترجمه قاموس)، گوسپندان بسیارنسل، (منتهی الارب)، گوسفندی است که بسیار شده است بچه های او، (تاج العروس) (شرح قاموس) (قطر المحیط)، رمه های گوسفندانی که نسل فراوان دارند، (ترجمه قاموس)، گوسفندان بسیار، (منتهی الارب)، خاک سوراخ موش دشتی، (منتهی الارب) (شرح قاموس) (قطر المحیط) (ترجمه صحاح)، خاکی که موش دشتی از لانه خارج میکند و بیرون میریزد، (ترجمه قاموس)

پوست که بچه در آن بود، (مهذب الاسماء)، مشیمه که با بچه بیرون آید از زهدان، (منتهی الارب)، آن پوستی است که بچه در اوست و بیرون می آید با بچه، (شرح قاموس) (ترجمه صحاح) (تاج العروس) (صحاح)، پوستکی است تُنک که بر بینی بچه باشد وقت زادن و آن باید دور کرده شود، و اگر آن را دور نکنند بچه بمیرد، (منتهی الارب)، پوست تُنکی است بر بینی بچه که اگر بر داشته نشود نزد زائیدن مرده است بچه، (شرح قاموس) (تاج العروس)، نتاج، (منتهی الارب) (قطر المحیط) (اقرب الموارد) (ترجمه صحاح) (ترجمه قاموس) (تاج العروس)، شتران که برای نتاج باشند، (منتهی الارب) (قطر المحیط) (اقرب الموارد)، شتری است از برای زائیدن، (شرح قاموس) (ترجمه قاموس)، در حدیث می آید: تسعه اعشار الرزق فی التجاره والجزء الباقی فی السابیاء، (تاج العروس) (اقرب الموارد)، شتران بسیار، (منتهی الارب)، مال بسیار، (شرح قاموس) (قطر المحیط) (اقرب الموارد)، مال کثیر، و این معنی مجازی است، (تاج العروس)، مال بسیار و مراد از آن نوع مواشی است، (ترجمه قاموس)، گوسپندان بسیارنسل، (منتهی الارب)، گوسفندی است که بسیار شده است بچه های او، (تاج العروس) (شرح قاموس) (قطر المحیط)، رمه های گوسفندانی که نسل فراوان دارند، (ترجمه قاموس)، گوسفندان بسیار، (منتهی الارب)، خاک سوراخ موش دشتی، (منتهی الارب) (شرح قاموس) (قطر المحیط) (ترجمه صحاح)، خاکی که موش دشتی از لانه خارج میکند و بیرون میریزد، (ترجمه قاموس)

لغت نامه دهخدا

سالیکا

اسم هندی کندر است، (تحفۀ حکیم مؤمن)

لغت نامه دهخدا

ساتیدا

نام کوهی است، در قول یزید بن مفرغ:
فدیر سوی فساتیدا فبصری
فحلوان المخافه فالجبال،
و اصل آن ساتیدما است و بضرورت میم را حذف کرده است، (منتهی الارب) (معجم البلدان یاقوت)

لغت نامه دهخدا

وائیگاچ

جزیره روسی در اقیانوس منجمد شمالی، واقع بین قاره و زامبل جدید

لغت نامه دهخدا

دائیها

به گفتۀ هرودت نام یکی از چهار طایفۀ چادرنشین است که با شش طایفۀ شهری و ده نشین دیگر پارسیان را تشکیل می داده اند، (ایران باستان ج 1 ص 227)

لغت نامه دهخدا

دائیتا

نام رودی در آریاویچ، (مزدیسنا ص 352)، این رودرا بر حسب اقوال مختلفه ارس، کر، سفیدرود، زرافشان، و آمودریا (جیحون) دانسته اند، رجوع به دایتی شود

لغت نامه دهخدا

سائیدگی

(دَ / دِ)

رجوع به ساییدگی شود

لغت نامه دهخدا

سائیدن

(لَ گَ کَ دَ)

رجوع به ساییدن شود

لغت نامه دهخدا

سائینی

نام یکی از پنج کشوری که در اوستا (فروردین یشت، بندهای 143 - 144) نام برده شده است، چهار کشور دیگر: ایران، توران، سلم، داهی است، تعیین محل و تحدید حدود کشورهای مزبور آسان نیست، (مزدیسنا تألیف دکتر معین چ 1 ص 332)

لغت نامه دهخدا

سایگان

دهی است از دهستان دامین بخش مرکزی شهرستان ایرانشهر واقع در 36 هزارگزی شمال خاوری ایرانشهر و 7 هزارگزی خاورشوسۀ ایرانشهر به خاش، هوای آن گرم و دارای 100 تن سکنه است، آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصول آن غلات، خرما، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

سایگاه

(یَ / یِ)

محل سایه. جائی که سایه افتاده باشد. مخفف سایه گاه:
بجم گفت کای خستۀ رنج راه
در این سایگاه از چه کردی پناه.
اسدی.
فروماند خسرو در آن سایگاه
چو سایه شده روز بر وی تباه.
نظامی.
رجوع به سایه شود

لغت نامه دهخدا

ساریگ

برزیلی گربک از جانوران پستانداریست از راسته کیسه داران که به جثه یک گربه است و گوشتخوار است و بومی آمریکای جنوبی است و شبها برای شکار از لانه اش خارج میشود و دارای دندانهای نیش برنده است. بچه های این حیوان هنگام احساس خطر بر پشت مادر سوار میشوند و دم خود را به دم او میپیچانند ساریگ

فرهنگ لغت هوشیار

سایگاه

جائی که سایه افتاده باشد

فرهنگ لغت هوشیار

سایاگ

سبک، سیاق، سیاق، سبک

فرهنگ واژه فارسی سره

ساینا

سایه

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی سائیگا - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما