معنی زیباسر - جستجوی لغت در جدول جو

زیباسر

لغت نامه دهخدا

زیبارخ

(دخترانه)

آنکه چهره ای زیبا دارد، زیبا

فرهنگ نامهای ایرانی

زیباچهر

(دخترانه)

آنکه چهره ای زیبا دارد، زیبا

فرهنگ نامهای ایرانی

زیبایی

زیبا بودن، خوبی، خوشگلی

فرهنگ فارسی عمید

زیبارو

خوب رو، خوب صورت، خوشگل

فرهنگ فارسی عمید

دیباگر

دیباباف، دیبافروش، دیباجی، دیباچی

فرهنگ فارسی عمید

دیباذر

دی به آذر، نام روز هشتم از هر ماه خورشیدی که که زردشتیان در این روز جشنی برپا می کردند، برای مثال ز دیباذرت خرمی بهره باد / همان آذرت سال و مه شهره باد (فردوسی - لغت نامه - دیباذر)

فرهنگ فارسی عمید

زیباسرشت

(سِ رِ)

نیک فطرت که دارای کردارهای نیکو باشد. (ناظم الاطباء). نیکونهاد. نیک طینت:
بجای چنین دلبر مهربان
که زیباسرشت است و شیرین زبان.
نظامی

لغت نامه دهخدا

زیبار

ثفل روغن زیتون، پس از آنکه آنرا در ظرف مسی آنقدر بجوشانند تا غلیظ شود و سپس بفشارند، مسکن درد مفاصل و نقرس و استسقا است ... (از تذکرۀ داود ضریر انطاکی ص 189)، به این معنی در تحفه زیناد آمده است، رجوع به زیناد شود

لغت نامه دهخدا

زیبار

قضایی است در عراق عرب، لواء اربل که 15990 تن سکنه دارد و آن شامل دو ناحیه است: بارزان و مزوری بالا، (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

دیباذر

روز هشتم از هر ماه شمسی

فرهنگ لغت هوشیار

زیبایی

حالت و کیفیت زیبا. توضیح: عبارت است از نظم و هماهنگی که همراه عظمت و پاکی در شیئی وجود دارد و عقل و تخیل و تمایلات عالی انسان را تحریک کند و لذت و انبساط پدید آورد و آن امری است نسبی. یا زیبایی اندام تناسب مجموعه اندام که برای حصول تمرینات خاصی وجود دارد و مسابقاتی هم برای بهترین فرد ازین لحاظ ترتیب دهند

فرهنگ لغت هوشیار