معنی دیباگر
- دیباگر
- دیباباف، دیبافروش، دیباجی، دیباچی
واژههای مرتبط با دیباگر
دیباگر
- دیباگر
- دیباباف. (آنندراج). بافندۀ دیبا. (ناظم الاطباء)
دیباذر
- دیباذر
- روز هشتم از هر ماه شمسی
دیباذر
- دیباذر
- دی به آذر، نام روز هشتم از هر ماه خورشیدی که که زردشتیان در این روز جشنی برپا می کردند،
برای مِثال ز دیباذرت خرمی بهره باد / همان آذرت سال و مه شهره باد (فردوسی - لغت نامه - دیباذر)
دیبار
- دیبار
- ضیافت و سور و مهمانی و عروسی، (ناظم الاطباء)
دیباچه
- دیباچه
- مقدمه
دیرباور
- دیرباور
- شکاک، بدباور
دیبدار
- دیبدار
- نوعی است از تیره مخروطیان شبیه سرو دارای چوبی چرب و تند بو و برگهای ساده و پهن چوب آن بمصرف دکل کشتی میرسد، درختی است مانند کاج و شیره ای دارد که سابقا بمصرف علاج لقوه میرسید صنوبر هندی شجره الجن
دیباچه
- دیباچه
- مقدمه، شرحی که در اول کتاب نوشته شود، و بمعنی رخساره هم گویند
دیباجی
- دیباجی
- دیبایی دیبا فروش منسوب به دیباج. آنکه دیبا و حریر بافد، آنچه که از دیبا و حریر بافته شده باشد