معنی زچه در لغت نامه دهخدا

زن نوزای، لغتی (لهجه ای) است در زجه (زنی که زاییده باشد تا چهل روز). (از آنندراج) (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). مخفف زاچه است. (فرهنگ نظام). عورت نوزاییده را گویند تا چهل روز. (جهانگیری). زن را گویند تا چهل روز. (جهانگیری). زن نوزاینده. (غیاث اللغات). نُفَساء. نَفْسا. نَفَساء. (منتهی الارب). خرسه، خرصه، خویاء، خویه، فئره، طعام زن زچه. تفویر، فیره ساختن زچه را. (از منتهی الارب) : خرس. خرص. خوی. فئر.، - زچه شدن، نفاسه. زایسپانی. رجوع به نفس و زایسپانی و زچکی شود

معنی زچه - جستجوی لغت در جدول جو

زچه

لغت نامه دهخدا

زچه

فرهنگ لغت هوشیار

زره

پوشش جنگی با آستین کوتاه که از حلقه های ریز فولادی بافته می شده و در قدیم هنگام جنگ روی لباس های دیگر به تن می کرده اند
زره داوودی: زره منسوب به داوود نبی، زره که حضرت داوود می بافته، زره سخت و محکم

فرهنگ فارسی عمید

کچه

انگشتر بی نگین، مهره، کاچه

فرهنگ فارسی عمید

زجه

زائو، زنی که کمتر از هفت روز از زایمان او گذشته، زاج، زاچ

فرهنگ فارسی عمید

زمه

جسمی بلوری حلال در آب با خاصیت قبض بسیار که در نساجی و داروسازی و رنگرزی کاربرد دارد، سولفات پتاس و آلومینیم، زاج سفید، زمج، شبّ، شبّ یمانی

فرهنگ فارسی عمید

زده

زده شده، کوفته، آسیب دیده، فرسوده، ساییده و سوراخ شده

فرهنگ فارسی عمید

بچه

کودک، طفل، فرزند، کنایه از کم تجربه، خام

فرهنگ فارسی عمید

زله

ولیمه و مهمانی عروسی، ازدواج، جشنی که به مناسبت ازدواج دو نفر برگذار می شود، طوی، طو، عرس، بیوگانی، پیوگانی
خوردنی و خوراکی که از مهمانی با خود می بردند
جیرجیرک، زنجره، حشره ای سبز رنگ و شبیه ملخ که نوع نر آن به وسیلۀ اندام نازکی در زیر شکم صدای تیز و بلندی در کشتزارهای غله تولید می کند، سیرسیرک، جرواسک، چزد، جزد، زانه، برای مثال بانگ زله کرد خواهد کرّ گوش / وایچ ناساید به گرما از خروش (رودکی - ۵۳۳)

ولیمه و مهمانی عروسی، ازدواج، جشنی که به مناسبت ازدواج دو نفر برگذار می شود، طُویْ، طو، عُرُس، بَیوگانی، پَیوگانی
خوردنی و خوراکی که از مهمانی با خود می بردند
جیرجیرَک، زَنجَرِه، حشره ای سبز رنگ و شبیه ملخ که نوع نر آن به وسیلۀ اندام نازکی در زیر شکم صدای تیز و بلندی در کشتزارهای غله تولید می کند، سیرسیرَک، جَرواسَک، چَزد، جَزد، زانِه، برای مِثال بانگ زله کرد خواهد کرّ گوش / وایچ ناساید به گرما از خروش (رودکی - ۵۳۳)

فرهنگ فارسی عمید

گچه

کسی که نتواند فصیح سخن بگوید

فرهنگ فارسی عمید

زکه

خشم، اندوه زینه جنگ افزار

فرهنگ لغت هوشیار

گچه

کسی که زبان او بفصاحت جاری نباشد

فرهنگ لغت هوشیار

زقه

مرغ ماهیخوار

فرهنگ لغت هوشیار

بچه

کدام، بکدام فرزند، کودک

فرهنگ لغت هوشیار

زاچه

زنی که تازه زاییده (تا 7 روز) زائو

فرهنگ لغت هوشیار

زجه

زن نوزاییده (تا چهل روز)

فرهنگ لغت هوشیار

اچه

برادر بزرگ

فرهنگ لغت هوشیار

زمه

زاج سفید

فرهنگ لغت هوشیار

زله

لغز، گناه، لالنگ خوراکی که مردم از خانه مردم با خوان دوست و خویش بردارند و با خود برند، سنگریزه نرم ماسه کار نیک، تا سه، تنگدمی تازی گشته از لاتین دو انگشتی از گیاهان شکوفه سپرغم گیاهی است از تیره صلیبیان که در حدود 4 گونه آن شناخته شده و در نواحی گرم آسیای غربی و شمال افریقا روید سله

فرهنگ لغت هوشیار

زهه

بدست آوردن نتیجه از در آمیختن نر و ماده نتایج تخم گیری

فرهنگ لغت هوشیار

زفه

گروه

فرهنگ لغت هوشیار

زده

آسیب وارد آمده کوفته، ضربان یافته، مغلوب، ربوده، دزدی شده، سکه زده مضروب، هم زده، آراسته مزین، بریده (شاخه های زیادی درخت) پیراسته، فرسوده کهنه، دلزده بی رغبت متنفر، از حدیده عبور داده زر زده، زدگی پارگی:) این پارچه زده دارد، (ساکن (حرف) :) ورازرود با اول مفتوح بثانی زده و الف مفتوح بزای منقوطه زده... (جهانگیری)

فرهنگ لغت هوشیار