- زهرخند
خنده از روی خشم و غضب، برای مثال بخندید و گفت اندر آن زهرخند / که افسوس بر کار چرخ بلند (نظامی۵ - ۸۱۵)
معنی زهرخند - جستجوی لغت در جدول جو
- زهرخند (زَ خَ)
خنده ای را گویند که از روی قهر و غضب و خجالت کنند. (برهان). خنده ای که از اعراض و خشم کنند. (فرهنگ رشیدی). خنده ای از روی قهر و غضب و خشم و اغماض که از روی محبت و خوشی نباشد. (از انجمن آرا) (آنندراج). خنده ای که بحالت قهر و خجالت کنند. (غیاث). کنایه از خنده ای است که از روی غایت اعراض و خشم کنند. (انجمن آرا). خنده ای که از روی خشم کنند. (فرهنگ فارسی معین). خندۀ تلخ. (ناظم الاطباء). خنده از روی غضب. خندۀتلخ از غیظ و خشم. خنده ای از روی خشم یا دشمنی سخت. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : هر کسی که رسید او را چنان خدمت کردند که پادشاهان را... و وی هرکسی را لطف میکرد و زهرخندی می زد. (تاریخ بیهقی).
بخندید و گفت اندر آن زهرخند
که افسوس بر کار چرخ بلند.
نظامی.
رجوع به زهرخنده شود، خنده ای با درد آمیخته. (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا) ، خندۀ اجباری، خنده ای که در آن دندانها نمایان گردد. (ناظم الاطباء)
بخندید و گفت اندر آن زهرخند
که افسوس بر کار چرخ بلند.
نظامی.
رجوع به زهرخنده شود، خنده ای با درد آمیخته. (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا) ، خندۀ اجباری، خنده ای که در آن دندانها نمایان گردد. (ناظم الاطباء)
- زهرخند ((~. خَ))
خنده ای که از روی خشم کنند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بارو و حصار شهر، دیوار دور شهر، زندان، زندانی، کسی که در محاصره باشد، برای مثال حصار فلک برکشیدی بلند / در او کردی اندیشه را شهربند (نظامی۵ - ۷۴۴) ، درون دلت شهربند است راز / نگر تا نبیند در شهر باز (سعدی۱ - ۱۵۴)
دیفتری، بیماری واگیرداری که باعث ایجاد عشایی کاذب در حلق و حنجره می شود، از عوارض آن گلودرد، تب، سرفه، گرفتگی صدا و در صورت وخامت، ناراحتی های قلبی، کلیوی و فلج دست و پا را موجب می شود، خناق، بادزهره
بهره مند، دارای بهره و نصیب، سودبرده، آنکه از چیزی یا کاری سود و بهره برده باشد
دارای زور و نیرو، پرزور، نیرومند، برای مثال ضعیفان را مکن بر دل گزندی / که درمانی به جور زورمندی (سعدی - ۱۸۸)
(زَ خَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
زهرخند:
یکی زهرخنده بخندید شاه
که من می نیارم در آن هیچ راه.
فردوسی.
پیداست ز زهرخندۀ من که مرا
با این لب خندان چه دل پرخون است.
انوری.
ای سوخته رخ تو در زار گریه آتش
بیمار دو لب تو در زهرخنده شکر.
خاقانی.
بگشاد شکر به زهرخنده
کای بر جگرم نمک فکنده.
نظامی.
رجوع به زهرخند شود
یکی زهرخنده بخندید شاه
که من می نیارم در آن هیچ راه.
فردوسی.
پیداست ز زهرخندۀ من که مرا
با این لب خندان چه دل پرخون است.
انوری.
ای سوخته رخ تو در زار گریه آتش
بیمار دو لب تو در زهرخنده شکر.
خاقانی.
بگشاد شکر به زهرخنده
کای بر جگرم نمک فکنده.
نظامی.
رجوع به زهرخند شود
تبسم شکرخند: تا بدیدار تو عید اقربا فرخ شود عیدی کاخ تو شد بر اهل دانش نورخند. (سوزنی. چا. . 2 دکتر شاه حسینی 63)
