معنی زناق در لغت نامه دهخدا

گلوبند زنان از زیور. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج، زُنُق. (اقرب الموارد)، حلقه ای است که در زیر حنک ستور کرده برشته در سرش بندند تا سرکشی نکند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). لاقودنک بالزناق الی موقف الوفاق. (اقرب الموارد)

معنی زناق در لغت نامه دهخدا

آنچه در زیر حنک باشد از رسن و دوال و جز آن، رسن پاره که بدان پای های ستور بندند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

معنی زناق در فرهنگ لغت هوشیار

گلوبند گردن آویز، ایستار افسار گونه ای از زرفین و ریسمان که هنگام سرکشی ستور آن را کشند

معنی زناق - جستجوی لغت در جدول جو

زناق(زِ)

لغت نامه دهخدا

زناق(زُ)

لغت نامه دهخدا

زناق

فرهنگ لغت هوشیار

زنبق

(دخترانه)

گلی درشت به رنگهای بنفش، سفید، یا زرد

فرهنگ نامهای ایرانی

زنبق

گیاهی پایا، با برگ های دراز شمشیری، ساقۀ کوتاه و گل هایی به رنگ های مختلف که مصرف دارویی دارد، سوسن، سوسن آزاد

فرهنگ فارسی عمید

عناق

دست در گردن یکدیگر زدن، یکدیگر را در آغوش گرفتن، معانقه

فرهنگ فارسی عمید

زراق

ریاکار، دورو، نیرنگ ساز

فرهنگ فارسی عمید

عناق

ستاره ای در صورت فلکی دب اکبر

فرهنگ فارسی عمید

خناق

دیفتری، بیماری واگیرداری که باعث ایجاد عشایی کاذب در حلق و حنجره می شود، از عوارض آن گلودرد، تب، سرفه، گرفتگی صدا و در صورت وخامت، ناراحتی های قلبی، کلیوی و فلج دست و پا را موجب می شود، بادزهره، زهرباد

فرهنگ فارسی عمید

زناج

زویج، نوعی خوراک که از تکه های رودۀ گاو یا گوسفند پر شده از پیه و گوشت تهیه می شود، زونج، زیچک، لکانه

فرهنگ فارسی عمید

ازناق

(گُ)

تنگی کردن در نفقه بر عیال خود. (منتهی الارب). تقتیر. تضییق بر عیال

لغت نامه دهخدا

زعاق

تلخ آب، شور خوراک

معنی زناق - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما