جدول جو
جدول جو

معنی زغلنته - جستجوی لغت در جدول جو

زغلنته(زَ لَ تَ / تِ)
آلالۀ وحشی. (فرهنگ فارسی معین)
لغت نامه دهخدا
زغلنته
آلاله از گیاهان آلاله وحشی
تصویری از زغلنته
تصویر زغلنته
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از غلته
تصویر غلته
غلتک، استوانه ای سنگین وزن از جنس سنگ یا فولاد که برای هموار کردن خاک، آسفالت یا کاهگل به کار می رود، غلتبان، خودرویی با چرخ های استوانه ای شکل وسنگین که برای تسطیح و هموار ساختن آسفالت تازۀ جاده، خیابان و امثال آن استفاده می شود، استوانه ای از جنس فولاد یا چدن که برای نورد کردن به کار می رود
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از زغوته
تصویر زغوته
نخ یا ریسمانی که دور دوک پیچیده باشند
فرهنگ فارسی عمید
(غَ تَ)
اول شب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(غَ لَتَ)
یک سهو در حساب. ج، غلتات. (فرهنگ ناظم الاطباء). قیاساً میتواند اسم مره از غلت باشد
لغت نامه دهخدا
(غُ تَ)
اسم مصدر از غلت به معنی غلط. (از اقرب الموارد). رجوع به غلت شود
لغت نامه دهخدا
محلی است در تونس
لغت نامه دهخدا
(غَ / غُ تَ / تِ)
چوبی گرد و استوانه ای که بدان خمیر نان را پهن کنند. (ناظم الاطباء) ، غلته به فتح اول نوردی که کلاهدوزان به کار برند و آن را مردانه نامند. (از فرهنگ شعوری ج 2 ورق 185ب)
لغت نامه دهخدا
(زُ لَ)
دفعه از کمیز و جز آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). مقداری از کمیز و جز آن که یک دفعه ریخته می شود. (ناظم الاطباء) ، آنچه از دهن اندازی از شراب و مانند آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد) ، کون. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، اندک چیزی. یقال: ازغل لی زغله من سقائک، ای صب لی شیئا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(غَ تَ / تِ)
گیاهی باشد که از آن بمانند جوال چیزی سازند و بدان کاه و پنبه و امثال آن کشند. (برهان قاطع). گیاهی بود مانند گیاه حصیر که بتابند و جوال کاهکشان کنند. (فرهنگ اوبهی). گیاهی است که از آن جوال کاه سازند. (فرهنگ رشیدی)
لغت نامه دهخدا
(تَ مَرْ رُ)
هلهله کردن. (ناظم الاطباء) فریاد شادی برآوردن... فریاد شادی برآوردن با زدن دست بر لبان. (از دزی ج 1 ص 594). رجوع به مادۀ بعد و زغروته شود
لغت نامه دهخدا
(زَ لَ جَ)
بدخلقی و تندخویی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
گیاه زرد. (از دزی ج 1 ص 595)
لغت نامه دهخدا
(زَ / زُ لَ مَ)
گمان و وهم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، کینه و دشمن دلی. (منتهی الارب) (آنندراج). کینه و دشمنی. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(زَ تَ / تِ)
گروهۀ ریسمان خام که بر دوک پیچیده شود، و بجای فوقانی، نون هم به نظر آمده است (زغونه). (برهان) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین) ، مخفف زاغوته هم هست که ماسوره باشد. (ناظم الاطباء). زاغوته. ماسوره. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین)
لغت نامه دهخدا
(زَ نَ / نِ)
زغوته. (برهان). ریسمان که بر دوک ریسند و آنرا... ماسوره نیز گویند. (شرفنامۀ منیری). رجوع به زغوته شود
لغت نامه دهخدا
(زَ تَ)
فریاد شادی که زنان در جشن ختنه سوران پسر بچگان یا جشن عروسی دختران و جز اینها سر دهند. آنها لرزشی در صدای خود ایجاد نمایند وسیلاب ’لی’ را مدتی طولانی که نفس یاری دهد لاینقطع تکرار کنند و سپس توقف کوتاهی کرده بار دیگر آن صدا راسر دهند... (از دزی ج 1 ص 594). رجوع به زغزته شود
لغت نامه دهخدا
واهریدن زپاکیدن (غلت کردن) آغاز شب چوبی استوانه یی که بدان خمیر نان را پهن کنند، لوله کوچکی که می غلتد
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از غلته
تصویر غلته
((غَ یا غُ تِ))
چوبی استوانه ای شکل که با آن خمیر نان را پهن کنند
فرهنگ فارسی معین
تصویری از زغوته
تصویر زغوته
((زَ تِ))
نخ یا ریسمان که دور دوک پیچیده باشند
فرهنگ فارسی معین
پوست کنده
فرهنگ گویش مازندرانی
شیون، زاری، ضجه، جیغ شیون
فرهنگ گویش مازندرانی
ناله، زاری، فریاد از روی ترس
فرهنگ گویش مازندرانی
آشغال ریز، غوطه
فرهنگ گویش مازندرانی