معنی زبرجدنگار در فرهنگ فارسی عمید

زبرجدنشان، هر چیزی که با نگین های زبرجد زینت داده شده باشد، مرصع به زبرجد، آراسته به زبرجد، همان تخت و هم طوق و هم گوشوار / همان تاج زرین زبرجد نگار (فردوسی - ۲/۴)

معنی زبرجدنگار در لغت نامه دهخدا

مرصع به زبرجد. انگشتری، یا دست بند و جز آن که بر آن نگین زبرجد نشانده باشند. زبرجد نشان:، یکی تخت زرین و کرسی چهار، سه نعلین زرین زبرجدنگار.، فردوسی.، هم از طوق و هم تخت و هم گوشوار، همان تاج زرین زبرجدنگار.، فردوسی.، یکی طوق زرین زبرجدنگار، چهل پاره و سی و شش گوشوار.، فردوسی.، بساطش سراسر زبرجدنگار، همه شفشۀ زر بدو پود و تار.، (گرشاسب نامه ص 319)