معنی زاول در لغت نامه دهخدا

همان زابل است. (شرفنامۀ منیری). همان زابل است که سیستان باشد. (برهان قاطع). مبدل زابل است. (فرهنگ نظام). و بعضی گفته اند زابل مغیر زاول است یا معرب آن علی الاختلاف. (فرهنگ رشیدی) :، نوذر و کاووس اگر نماند به اسطخر، رستم زاول نماند نیز به زاول.، ناصرخسرو.، گفت چنین آورده اند که به ایام قدیم در شهر زاول جوانی بود چون نگارستان از این جعدموئی، سمن بوئی، ماه روئی... (سندبادنامه ص 136). او (سیف الدولۀ غزنوی) به بلخ دارالملک ساخت، مادرش دختر رئیس زاول بود و او را بدین سبب زاولی خوانند. (تاریخ گزیده چ لندن ص 325). و رجوع به زاولی شود

معنی زاول در لغت نامه دهخدا

نام شعبه ای از موسیقی. (ناظم الاطباء). گوشه ای از چهل و هشت گوشۀموسیقی. (فرهنگ رشیدی). رجوع به آهنگ و زابل شود

معنی زاول در لغت نامه دهخدا

یکی از جملۀ هفت زبان فارسی باشد که آن را زاولی میگفته اند و اکنون متروک است. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). رجوع به زاولی شود

معنی زاول در فرهنگ لغت هوشیار

شعبه ایست از موسیقی قدیم زاولی

معنی زاول - جستجوی لغت در جدول جو

زاول

لغت نامه دهخدا

زاول

لغت نامه دهخدا

زاول

لغت نامه دهخدا

زاول

فرهنگ لغت هوشیار

زاور

(پسرانه)

جرئت

فرهنگ نامهای ایرانی

زاوش

(پسرانه)

نام ستاره مشتری

فرهنگ نامهای ایرانی

زاوش

زئوس از خدایان یونانیان قدیم
سیّارۀ مشتری، در علم نجوم پنجمین و بزرگ ترین سیارۀ منظومۀ شمسی، قاضی چرخ، قاضی فلک، زاووش، اورمزد، هرمز، زوش، برجیس، ژوپیتر، سعد اکبر، سعد السّعود، زواش برای مثال فلک سادس ست زاوش را / که دهنده ست دانش و هش را (سنائی۱ - ۶۹۹)

زئوس از خدایان یونانیان قدیم
سَیّارِۀ مُشتَری، در علم نجوم پنجمین و بزرگ ترین سیارۀ منظومۀ شمسی، قاضیِ چَرخ، قاضیِ فَلَک، زاووش، اورمَزد، هُرمُز، زَوَش، بِرجیس، ژوپیتِر، سَعدِ اَکبَر، سَعدُ السُّعود، زَواش برای مِثال فلک سادس ست زاوش را / که دهنده ست دانش و هش را (سنائی۱ - ۶۹۹)

فرهنگ فارسی عمید

زایل

زدوده، نابود، ناپدید

فرهنگ فارسی عمید

زالو

کرمی کوچک و سیاه رنگ که در آب زندگی می کند و با مکنده های روی بدنش خون جانوارن را می مکد
زرو، زلو، جلو، شلک، شلکا، شلوک، خرسته، مکل، دیوک، دیوچه، دشتی، علق

فرهنگ فارسی عمید

زاولی

زابلی، در موسیقی از شعبه های بیست و چهارگانۀ موسیقی ایرانی

فرهنگ فارسی عمید

ژاول

آب ژاول، محلول زرد رنگی مرکب از آب، نمک طعام و هیپوکلریت سدیم که برای گندزدایی و رنگ زدایی و بردن رنگ های پارچه های الوان به کار می رود

فرهنگ فارسی عمید

زابل

گوشه ای در دستگاه های سه گاه و چهارگاه، از شعبه های بیشت و چهارگانۀ موسیقی ایرانی

فرهنگ فارسی عمید

زاهل

ثابت، تغییر ناپذیر، پابرجا، استوار، پایدار، همیشگی

فرهنگ فارسی عمید

زوال

نیست شدن، زدوده شدن، از بین رفتن، دور شدن، کنایه از مایل گشتن خورشید از میانۀ آسمان به سوی مغرب، کنایه از هنگام ظهر که آفتاب از بلندی رو به انحطاط می گذارد
زوال پذیرفتن: نیست شدن، فانی شدن

فرهنگ فارسی عمید

سزاول

(سَ وُ)

حاصل کننده و این لفظ ترکی است. (آنندراج) (غیاث). تحصیلدار مالیات هرماهه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مزاول

(مُ وِ)

مروسنده. رجوع به مزاولت و مزاوله شود

لغت نامه دهخدا

تزاول

(اِ دِ)

اشتغال نمودن در کاری و با هم واکوشیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تعالج قوم. (از اقرب الموارد) (از المنجد). تعالج و تحاول. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

زاوله

(وُ لَ)

دهی است از بخش گوران شهرستان شاه آباد. واقع در 28هزارگزی شمال باختری گهواره نزدیک پروانه در منطقه ای کوهستانی و سردسیر. سکنۀ آن 320 تن مسلمان اند و بزبان کردی و فارسی تکلم میکنند. آب این ده از رود خانه برشاه تأمین میشود و محصول آن غلات، حبوب، میوه، لبنیات، صیفی، توتون و شغل اهالی آن زراعت و گله داری است و دارای راه مالرو میباشد. اهالی آن از تیره قلخانی بهرامی هستند و در دو محل بفاصله یک کیلومتر قرار دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

زاولی

(وُ)

منسوب به شهر زاول، زابلستانی، مقامی است در موسیقی و رجوع به آهنگ، در لغت نامه شود، یکی از جملۀ هفت زبان پارسی که اکنون متروک است. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) : فرهنگ نویسان، زبانهای ایرانی، پهلوی، دری، پارسی و سغدی را با لهجه هائی که آنها را متروک خوانده اند: هروی، سکزی، زاولی و تعداد آنها را (پس از حذف بجای زبان سریانی که غیر ایرانی بود) به 7 رسانیده در یک ردیف نام برده اند. (از مقدمۀ برهان قاطع چ دکتر معین ص 30). و در حاشیۀ ج 2 ص 1001 از کتاب مذکور ذیل زاول آمد: مارکوارت گوید (شهرستانهای ایرانشهر ص 890) : در زاولستان لهجه های ایرانی مخصوصی تکلم میشد که آن را زاولی گویند و ما آثاری از آن در دست نداریم

لغت نامه دهخدا

زجول

گردونه دراز

فرهنگ لغت هوشیار

تاول

تاویل کردن آبله و بر آمدگی که در اثر سوختگی یا سائیده شدن در پوست بدن بوجود میاید

فرهنگ لغت هوشیار

زلول

صاف و گوارا

فرهنگ لغت هوشیار

زوال

بگشتن، گشتن و دور شدن ازجایی، نیست شدن، از بین رفتن، بر طرف شدن، نیستی

فرهنگ لغت هوشیار

زحول

دور گشتن، یک سو شدن، واپس ماندن، درنگ کردن گردنه دور

فرهنگ لغت هوشیار

زابل

گوشه ایست از موسیقی (در سه گاه و چهار گاه)، کوتاه

فرهنگ لغت هوشیار

زاجل

مرد بلند آواز

فرهنگ لغت هوشیار

زالو

کرمی است که چون بر بدن چسبانند خون فاسد را بمکد

فرهنگ لغت هوشیار

زاهل

آسوده خاطر، دور شونده

فرهنگ لغت هوشیار

زایل

دور شونده ناپدید یاوه بی آن که آن کار کند از شنیدن عقلش یاوه شود غم مخور یاوه نگردد او ز تو بلکه عالم یاوه گردد اندر او روند برطرف شونده زوال یابنده، نابود ناپدید

فرهنگ لغت هوشیار