معنی روابی - جستجوی لغت در جدول جو

روابی

لغت نامه دهخدا

رابطه، آنچه دو تن یا دو چیز را به هم پیوستگی و ارتباط می دهد، علاقه بین دو تن یا دو چیز، علاقه، پیوند، ربط دهنده، پیونددهنده

فرهنگ فارسی عمید

خوابی

خابیه، خم، خمره، سبو

فرهنگ فارسی عمید

رواقی

گروهی از فلاسفۀ قدیم یونان که در یکی از رواق های شهر آتن شاگردان خود را تعلیم می دادند. رواقیان فایدۀ حکمت را تعیین روش زندگی و تهذیب اخلاق می دانستند

فرهنگ فارسی عمید

رواسی

کوه های بلند و پابرجا، کوه های استوار

فرهنگ فارسی عمید

روایی

روا شدن، روا بودن، رواج، رونق

فرهنگ فارسی عمید

روایی

رونق داشتن، رواج بازار

فرهنگ لغت هوشیار

روانی

جریان سیلان

فرهنگ لغت هوشیار

روسبی

زن بدکار فاحشه بد کاره

فرهنگ لغت هوشیار

رواقی

ستاوندی نامی که بر گروهی از شاگردان زنون فرزانه یونانی نهاده شده زیرا او در یکی از ستاوندهای آتن آموزش می داد. پیرو مکتب رواقیان

فرهنگ لغت هوشیار

رواسی

جمع راسیه، ایستاها پا برجاها، کوه های استوار جمع راسیه ثابتها راسخها، کوههای سخت بنیاد

فرهنگ لغت هوشیار

رواتی

ظاهری و صوری

فرهنگ لغت هوشیار

روابط

ارتباط، رفت و آمد، مراوده، معاشرت و آمیزش

فرهنگ لغت هوشیار

سوابی

جمع سابیاء، زهپوسته ها یارک ها

فرهنگ لغت هوشیار

رکابی

پالاد (اسپ جنیبت)، زیر جام، آبدار، سرباز پیاده، جناغ گوش، پتنی (طبقچه) اسب جنیبت کتل، شمشیری که به پهلوی اسب بندند زیر رکابی، پیاله نعلبکی، طبقچه، سپاهی پیاده، سفره دار، یکی از استخوانهای زیر گوش که در گوش میانی بین زایده عدسی استخوان سندانی و پنجره بیضی قرار دارد و دارای سه قسمت سر و قاعده و شاخه های قدامی و خلفی میباشد رکاب الاذن عظم رکابی

فرهنگ لغت هوشیار

بوابی

دربانی

فرهنگ لغت هوشیار

روابط

((رَ بِ))

جمع رابطه، پیوندها، پیوستگی ها

فرهنگ فارسی معین

رواقی

پیرو مکتب رواقیان. (رواقیان گروهی بودند که حوزه درسشان در یکی از رواق های شهر آتن منعقد می شد)

فرهنگ فارسی معین

روانی

((رَ))

مربوط و متعلق به روان، دستخوش بیماری روانی

فرهنگ فارسی معین

روایی

((رَ))

رونق، رواج

فرهنگ فارسی معین

رکابی

((رِ))

اسب یدک، کتل، شمشیری که پهلوی اسب بندند، زیر رکابی، پیاله، نعلبکی، طبقچه، سپاهی پیاده، سفره دار، ویژگی لباسی (اعم از پیراهن، زیرپیراهن، شلوار و مانند آن) که با نوارهایی جلو و عقب آن

فرهنگ فارسی معین