- رقیع
احمق، گول، بی عقل، بیشرم، آسمان، آسمان اول
معنی رقیع - جستجوی لغت در جدول جو
- رقیع (رَ)
کسی که وصله می کند. (ناظم الاطباء). آنکه رقعه زند. آنکه پینه دوزد. (از فرهنگ فارسی معین) ، کسی که می نویسد. (از ناظم الاطباء). آنکه نویسد. رقعه نویس. (فرهنگ فارسی معین) ، گول. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مرد احمق و بی عقل. (ناظم الاطباء) ، آسمان اول یا سایر آسمانها. ج، ارقعه. حدیث: من فوق سبعه ارقعه، فجیی ٔ به علی لفظ التذکیر کأنه ذهب به الی معنی السقف. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). آسمان عموماً یا آسمان اول در عرف متقدمین. (از المنجد). آسمان دنیا. (یادداشت مؤلف). آسمان دنیا یا آسمان ج، ارقعه. (منتهی الارب) (آنندراج) (مهذب الاسماء) (دهار). آسمان یا آسمان اول و در حدیث است: ’لقد حکمت بحکم اﷲ من فوق سبعه ارقعه’. و هی السموات لأن کل طبق رقیع للاّخر. ج، ارقعه. (از اقرب الموارد)
- رقیع
آنکه پینه دوزد، کسی که می نویسد
- رقیع ((رَ))
کسی که وصله کند، آن که پینه دوزد، آن که نویسد، رقعه نویس، احمق، گول
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
وصله کردن، پینه کردن، پارگی جامه را با تکۀ پارچه دوختن، پاره پاره به هم وصل کردن، قرار دادن یا دوختن تکه های چهارگوشۀ رنگارنگ پهلوی یکدیگر، مرقع ساختن، خط های گوناگون نگاشتن
(اِ ثِ)
لغت نامه دهخدا
پاره در جامه دادن. (زوزنی). درپی نهادن جامه را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از المنجد) (از اقرب الموارد). و منه و یقال: رقع دنیاه بآخرته. (اقرب الموارد). پینه زدن جامه را. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) ، جاهای گری شتر را به قطران مالیدن. (از اقرب الموارد) ، تیمار کردن شتران را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). ترقیح. (اقرب الموارد)
نام قبرستان مقدس در مدینه منوره میباشد، جائی که در آنجا درختان گوناگون از هر نوع باشد
