معنی رصددان - جستجوی لغت در جدول جو

رصددان(گَ جَ / جِ)

لغت نامه دهخدا

رادمان

(پسرانه)

دارمان، از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از سرداران خسروپرویز پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

قنددان

ظرف قند

فرهنگ فارسی عمید

رصدخانه

جایی که ستاره شناسان در آن با ابزارهای مخصوص ستارگان و اجرام نجومی را مشاهده و بررسی می کنند

فرهنگ فارسی عمید

راهدان

کسی که راهی را بلد است، دانندۀ راه، آشنا به راه، راهبر، راهنما، برای مثال هم او راهدان هم فرس راهوار / زهی شاه مرکب زهی شهسوار (نظامی۵ - ۷۵۰)

فرهنگ فارسی عمید

رادیان

واحد اندازه گیری زاویه، معادل ۵۷ درجه و ۳۰ دقیقه

فرهنگ فارسی عمید

رسدبان

پایور شهربانی نظیر ستوان ارتش

فرهنگ فارسی عمید

رازدان

داننده راز، واقف بر اسرار، برای مثال چون شما رندم امین و رازدان / دام دیگرگون نهم در پیششان (مولوی - لغت نامه - رازدان)، خدای رازدان کس را ز مخلوق / نکرده ست آگه از راز مستر (ناصرخسرو - لغت نامه - رازدان)

فرهنگ فارسی عمید

رصدبان

(رَ صَ)

که رصد بگیرد. منجم. (یادداشت مؤلف). رصدانگیز، راهبان. باجگیر راه. آنکه در راه از عابران خراج گیرد. رصددار: و با رصدبانان خیانت مکن. (منتخب قابوسنامه ص 182).
غم ز لب باج نفس می گیرد
عمر در کار رصدبان چه کنم.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

رصددار

(گُ شُ دَ / دِ)

رصدبان. رصدگر. (یادداشت مؤلف) ، نگهبان راه. راهبان. باجگیر راه. رصدبان:
شام و سحر هست رصددار عمر
زین دو رصد خط امان کس نیافت.
خاقانی.
تا نشسته بر در دانش رصدداران جهل
در بیابان خموشی کاروان آورده ام.
خاقانی

لغت نامه دهخدا