- ردح(رَ دَ)
زمان دراز. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به ردحان شود
معنی ردح - جستجوی لغت در جدول جو
- ردح(رَ)
درد سبک و خفیف. (ناظم الاطباء). درد اندک. (منتهی الارب) (آنندراج). درد خفیف. (از اقرب الموارد)
- ردح(تَ قَیْ یُ)
درآوردن یک شقه در دامن یا سپس خیمه. (از اقرب الموارد). درآوردن یک شقه و یا ردحه دردامن خیمه و سپس خرگاه. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (آنندراج) ، گرداگرد خانه را به گل گرفتن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، گویند: ما صنعت فلانه؟ وگویند: سدحت و ردحت ، یعنی بسیار فرزند آوردو ثابت و برجای ماند در خانه شوی. (ناظم الاطباء). و نیز چون زن نزد شوهر خطا کند میگویند: سدحت و ردحت. و چون مردی به حاجت و مراد خود رسد میگویند: سدح وردح. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (آنندراج). گفته میشود: ’سدحت و ردحت ’. سدحت، بسیارفرزند شد، و ردحت، ثابت و برجای ماند. (از اقرب الموارد)
- ردح(رُ دُ)
جمع واژۀ رداح. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جمع واژۀ رداح، به معنی زن گران سرین و کاسۀ بزرگ و ف تنه بزرگ و سخت. (آنندراج). رجوع به رداح شود
- ردح
درد کم زمان دراز
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دِ دِ)
لغت نامه دهخدا
حریص به چیزی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، گنده پیر. (منتهی الارب). عجوز. (اقرب الموارد) ، پیر فانی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ج، درادح. (منتهی الارب) ، اشتری که دندانهایش از پیری رفته و به مغرز و حنک چسبیده باشد. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به دردحه شود
(رُ حی ی)
لغت نامه دهخدا
تره فروش دهات. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). کاسور و آن بقال قری است. (از اقرب الموارد)
(رُ حَ)
لغت نامه دهخدا
پارۀ زاید که در دامن خیمه و یا سپس خرگاه درآرند یا پرده ای که در آخر خیمه بیفزایند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). پرده ای که در سپس خیمه باشد. (از اقرب الموارد) ، فراخی. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
شورش بزرگ، کاسه بزرگ، لشکر گران، تغار از سنگ یا از چوب، بزرگ دنبه
نفع و سود که از تجارت حاصل میاید، منفعت، سودی که از قمار بدست می آید
