- رجغک
آروغ، باد صدا داری که از راه گلو بیرون آید، باد گلو، روغ، وروغ، رچک، رغ، وارغ، آجل
معنی رجغک - جستجوی لغت در جدول جو
- رجغک (رَ غَ)
آروغ و بادی که از راه گلو برآید، و رجک و رچک نیز گویند. (برهان) (ناظم الاطباء). آروغ. (جهانگیری). آروغ نیز گویند و آن بادی باشد که از راه گلو برآید. (آنندراج). و رجوع به رجک و رچک و رجعک شود
- رجغک
آروغ
- رجغک ((رَ غَ))
آروغ، رجک
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ جَ جَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان ساخنات بخش درمیان شهرستان بیرجند. سکنۀ آن 151 تن است. آب آن از قنات تأمین میشود. محصول عمده آن غلات میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
(رَ جَ)
لغت نامه دهخدا
رچک. رجغک. آروغ. رجغک و بادی که از راه گلو برآید. (ناظم الاطباء). فواق. باد گلو. آروغ. (آنندراج) (از برهان) :
ببندد دهان خود از فرط بخل
که برناید از سینۀ او رجک.
طیان ژاژخای (از آنندراج).
و رجوع به رجعک و رچک و رجغک شود
ببندد دهان خود از فرط بخل
که برناید از سینۀ او رجک.
طیان ژاژخای (از آنندراج).
و رجوع به رجعک و رچک و رجغک شود
