معنی رجک رجک (رَ جَ) رچک. رجغک. آروغ. رجغک و بادی که از راه گلو برآید. (ناظم الاطباء). فواق. باد گلو. آروغ. (آنندراج) (از برهان) : ببندد دهان خود از فرط بخل که برناید از سینۀ او رجک. طیان ژاژخای (از آنندراج). و رجوع به رجعک و رچک و رجغک شود لغت نامه دهخدا
