معنی رتوع در لغت نامه دهخدا

رتاع. رتع. چریدن ستور و آب خوردن سرخود در فراخی یا چریدن به حرص تمام در زمین یا علف، یا عام است. (آنندراج). مصدر بمعنی رَتْع. (منتهی الارب). چرا کردن. (ترجمان ترتیب عادل) (دهار) (تاج المصادر بیهقی) (مصادراللغه زوزنی). با شوق و حرص خوردن. (تاج المصادر بیهقی). رتاع. رتع. (ناظم الاطباء). رجوع به دو کلمه بالا شود

معنی رتوع در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ راتع. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به راتع شود

معنی رتوع - جستجوی لغت در جدول جو

رتوع

لغت نامه دهخدا

رتوع

لغت نامه دهخدا

یتوع

هر گیاهی که ساقۀ آن شیر داشته باشد از قبیل مازریون، ماهودانه و امثال آن ها، گیاه شیردار

فرهنگ فارسی عمید

رتوش

دست کاری عکس پس از ظهور، اصلاح

فرهنگ فارسی عمید

رکوع

خم شدن در نماز به طوری که کف دست ها به سر زانو برسد، خم شدن، سرفرود آوردن، پشت خم کردن برای تواضع

فرهنگ فارسی عمید

رجوع

بازگشتن، برگشتن، باز آمدن، بازگشت، در فقه بازگشت مرد به سوی زنی که طلاق داده، یعنی هنوز عده تمام نشده مجدداً علاقۀ زناشویی را برقرار کند بدون عقد نکاح جدید، در ادبیات در فن بدیع بازگشت به کلام سابق است به نقض و ابطال آن به منظور افادۀ نکتۀ خاص، برای مثال عاجزم در ثنای تو عاجز / آه اگر همچنین بمانم آه ی یک دلیری کنم قرینۀ شرک / نکنم لااله الاالله (انوری - ۴۲۵)، در علم نجوم حرکت بعضی سیارات در جهت عکس توالی بروج

بازگشتن، برگشتن، باز آمدن، بازگشت، در فقه بازگشت مرد به سوی زنی که طلاق داده، یعنی هنوز عده تمام نشده مجدداً علاقۀ زناشویی را برقرار کند بدون عقد نکاح جدید، در ادبیات در فن بدیع بازگشت به کلام سابق است به نقض و ابطال آن به منظور افادۀ نکتۀ خاص، برای مِثال عاجزم در ثنای تو عاجز / آه اگر همچنین بمانم آه ی یک دلیری کنم قرینۀ شرک / نکنم لااله الاالله (انوری - ۴۲۵)، در علم نجوم حرکت بعضی سیارات در جهت عکس توالی بروج

فرهنگ فارسی عمید

رتاع

(رِ)

جمع واژۀ راتع، بمعنی شتر چرنده. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). رجوع به راتع شود، جمع واژۀ راتعه. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

رنوع

(تَ لَسْ سُ)

برگردیدن گونه. (از منتهی الارب). برگردیدن گونۀ کسی. (آنندراج). رنع لونه رنوعاً، رنگ اوتغییر کرد و پژمرده شد. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه) ، پژمریدن و کاهیدن و لاغر شدن. (از منتهی الارب) (از آنندراج). لاغر شدن. (از اقرب الموارد) ، راندن مگس را دابه از سر خود. (منتهی الارب). راندن مگس را از سر خود. (از آنندراج). با سر خود طرد کردن چهارپا مگس را. (از اقرب الموارد). رنع. (معجم متن اللغه) ، بازی نمودن. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه)

برگردیدن گونه. (از منتهی الارب). برگردیدن گونۀ کسی. (آنندراج). رَنع لونه ُ رنوعاً، رنگ اوتغییر کرد و پژمرده شد. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه) ، پژمریدن و کاهیدن و لاغر شدن. (از منتهی الارب) (از آنندراج). لاغر شدن. (از اقرب الموارد) ، راندن مگس را دابه از سر خود. (منتهی الارب). راندن مگس را از سر خود. (از آنندراج). با سر خود طرد کردن چهارپا مگس را. (از اقرب الموارد). رَنْع. (معجم متن اللغه) ، بازی نمودن. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

رکوع

(رُ)

جمع واژۀ راکع. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به راکع شود

لغت نامه دهخدا

رسوع

(رُ)

دوالهای بافته که در میان کمان بندند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کتوع

(رِ دَ)

دور رفتن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، و قولهم کتعت فی المخازی، ای ما کفاک سب و کتعت فی المحامد، ای ما کفاک مدح. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قتوع

(ذَمْبْ)

خوار و حقیر گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). گویند: قتع قتوعا، خوار و حقیر گردید. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

تروع

(اِ حِ)

ترسیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تفزع. (اقرب الموارد) (المنجد)

لغت نامه دهخدا

ختوع

(تَ طَفْ فُ)

رهبری در تاریکی شب کردن و بسوی مقصدی روان شدن. ختع. (از متن اللغه) (تاج المصادر بیهقی) ، هجوم کردن. (از متن اللغه). این مصدر در این معنی با کلمه ’علی’متعدی میشود. منه: ختع علیهم ختوعاً: هجم علیهم، رفتن. روان شدن. در این معنی این مصدر با کلمه ’فی’ می آید، منه: ختع فی الارض ختوعا، ذهب و انطلق فی الارض، فرار کردن. هزیمت کردن، از بین رفتن: ختع السراب ختوعاً، ای ’اضمحل’، سرعت ورزیدن. تعجیل کردن: ختع فلان ختوعاً، ای اسرع، شتر فحل در عقب شتر ماده روان شدن. (از متن اللغه) ، لنگانه گام برداشتن: ختعت الضبع ختوعاً

رهبری در تاریکی شب کردن و بسوی مقصدی روان شدن. خَتع. (از متن اللغه) (تاج المصادر بیهقی) ، هجوم کردن. (از متن اللغه). این مصدر در این معنی با کلمه ’علی’متعدی میشود. منه: ختع علیهم ختوعاً: هجم علیهم، رفتن. روان شدن. در این معنی این مصدر با کلمه ’فی’ می آید، منه: ختع فی الارض ختوعا، ذهب و انطلق فی الارض، فرار کردن. هزیمت کردن، از بین رفتن: ختع السراب ختوعاً، ای ’اضمحل’، سرعت ورزیدن. تعجیل کردن: ختع فلان ختوعاً، ای اسرع، شتر فحل در عقب شتر ماده روان شدن. (از متن اللغه) ، لنگانه گام برداشتن: ختعت الضبع ختوعاً

لغت نامه دهخدا

ختوع

(خَ)

راهبر دانا در رهبری. (از منتهی الارب) ، فرار کننده. هارب. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

بتوع

(اِ)

منقطع گردیدن از چیزی یا کسی. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب).

لغت نامه دهخدا

رتاع

(تَ قَ ثُ)

مصدر بمعنی رتع. (منتهی الارب). چریدن ستور و آب خوردن بر سر خوددر فراخی یا چریدن به حرص تمام در زمین باعلف، یا عام است. (آنندراج) (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء).
- رتاع باران، رویانیدن آنچه شتر می چرد. (از اقرب الموارد).
- رتاع زمین، سیر کردن او چرنده را. (از اقرب الموارد).
- رتاع قوم، خوردن آنان هرچه بخواهند در رغد و زمین. (از اقرب الموارد). قرار گرفتن آنان در فراوانی و چرانیدن آنان. (از اقرب الموارد). و رجوع به رتع و رتوع شود.
- رتاع کسی در مال کسی، تصرف او در آن از لحاظ خوردن و آشامیدن. (از اقرب الموارد).
- رتاع ماشیه در مکان، خوردن و آشامیدن آن هرچه بخواهد در خصب و گشایش. (از اقرب الموارد). و رجوع به رتع شود.
- رتاع یکی در گوشت دیگری، غیبت او را کردن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

رتاع

چراننده

معنی رتوع - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما