معنی راهگیر - جستجوی لغت در جدول جو

راهگیر

لغت نامه دهخدا

راهگیر

تصویری از راهگیر — تصویر راهگیر

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از شاهمیر — تصویر شاهمیر

(پسرانه)

امیر شاه، شاه (فارسی) + میر (عربی)، نام برادر میرک بیگ وزیر شاه اسماعیل صفوی

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از راه گیر — تصویر راه گیر

کسی که سر راه مردم را می گیرد، راه گیرنده، راهزن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از راهگذر — تصویر راهگذر

کسی که از راهی گذر می کند، آنکه از راهی عبور می کند، عابر، مسافر، راه گذر، راهی که از آن گذر می کنند، راه عبور، راه و گذرگاه، معبر

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

راه گیرنده، کسی که سر راه مردم را بگیرد، راهزن
مسافر
گردشگر، کسی که به منظور سیاحت و شناخت مکانی به آنجا سفر می کند، گیتی نورد، سائح، جهانگرد، گیتی خرام، سیّاح، توریست، جهان نورد

فرهنگ فارسی عمید

(گُ ذَ)

رهگذر. گذرنده از راه. عابر. که از راه بگذرد. که از راه عبور کند. عابر سبیل: چون باسترآباد رسید مردی را دید، راهگذاری گفت از کجا می آیی ؟ (تاریخ طبرستان) ، مسافر. (ناظم الاطباء) ، ابن سبیل. (یادداشت مؤلف). کسی که متمول است ولی در غربت بعلتی تهی دست و فقیر میشود، معبر و طریق و راه و گذرگاه. (ناظم الاطباء). رهگذر. محل عبور: چون از مکه بشام روی، راهگذر بدین شهر سدوم باشد. (ترجمه تاریخ طبری). و این راهگذری است معروف... (ترجمه تاریخ طبری).
از لب جیحون تا دجله ز بسیار سپاه
چون ره مورچگان است همه راهگذر.
فرخی.
خرپشته زده ایمن نشسته و آنهم خطا بود که بر راهگذر سیل بودند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 261).
تو هیچ کسی ورده شعر و پدرت هم
من وصف شما گفتم و در راهگذر ماند.
سوزنی.
دی جانب زرغون بیکی راهگذر بر
افتاد دو چشمم بیکی طرفه پسر بر.
سوزنی.
درویشی بر راهگذر ایشان بود. (انیس الطالبین ص 201).
آن چه شعله است کزآن راهگذر می آید
یا چه برقیست که دایم بنظر می آید.
ملک الشعراء بهار.
ترعه، راهگذر آب سوی نشیب. (دهار). حلقوم، راهگذر نفس. (یادداشت مؤلف). شرج، راهگذر آب. (دهار). مسیل، راهگذر آب به نشیب. راهگذر سیل. (دهار). معبر، راهگذر. (یادداشت مؤلف). مجاز، راهگذر. ناصر، راهگذر بسوی وادی. نشج، راهگذر آب. نواشغ، راهگذرهای آب در وادی. (منتهی الارب) ، راهنما، درۀ تنگ در میان دو کوه. (ناظم الاطباء). رهگذر، نای و حلقوم. (ناظم الاطباء). راهگذار، راهنما. (ناظم الاطباء). راهگذار، سرگذشت. (ناظم الاطباء). راهگذار، سوغاتی که مسافر از راه آورد. (ناظم الاطباء). راهگذار، عبور. گذر. گذار: پیش از آن که بحاکم رسند راهگذر ایشان بر حمام در آهنین بود. (انیس الطالبین ص 186).
- راهگذر کردن، عبور کردن. گذر کردن. گذشتن:
یک شب از نوبهار وقت سحر
باد بر باغ کرد راهگذر.
مسعودسعد

رهگذر. گذرنده از راه. عابر. که از راه بگذرد. که از راه عبور کند. عابر سبیل: چون باسترآباد رسید مردی را دید، راهگذاری گفت از کجا می آیی ؟ (تاریخ طبرستان) ، مسافر. (ناظم الاطباء) ، ابن سبیل. (یادداشت مؤلف). کسی که متمول است ولی در غربت بعلتی تهی دست و فقیر میشود، معبر و طریق و راه و گذرگاه. (ناظم الاطباء). رهگذر. محل عبور: چون از مکه بشام روی، راهگذر بدین شهر سدوم باشد. (ترجمه تاریخ طبری). و این راهگذری است معروف... (ترجمه تاریخ طبری).
از لب جیحون تا دجله ز بسیار سپاه
چون ره مورچگان است همه راهگذر.
فرخی.
خرپشته زده ایمن نشسته و آنهم خطا بود که بر راهگذر سیل بودند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 261).
تو هیچ کسی ورده شعر و پدرت هم
من وصف شما گفتم و در راهگذر ماند.
سوزنی.
دی جانب زرغون بیکی راهگذر بر
افتاد دو چشمم بیکی طرفه پسر بر.
سوزنی.
درویشی بر راهگذر ایشان بود. (انیس الطالبین ص 201).
آن چه شعله است کزآن راهگذر می آید
یا چه برقیست که دایم بنظر می آید.
ملک الشعراء بهار.
ترعه، راهگذر آب سوی نشیب. (دهار). حلقوم، راهگذر نفس. (یادداشت مؤلف). شرج، راهگذر آب. (دهار). مسیل، راهگذر آب به نشیب. راهگذر سیل. (دهار). معبر، راهگذر. (یادداشت مؤلف). مجاز، راهگذر. ناصر، راهگذر بسوی وادی. نشج، راهگذر آب. نواشغ، راهگذرهای آب در وادی. (منتهی الارب) ، راهنما، درۀ تنگ در میان دو کوه. (ناظم الاطباء). رهگذر، نای و حلقوم. (ناظم الاطباء). راهگذار، راهنما. (ناظم الاطباء). راهگذار، سرگذشت. (ناظم الاطباء). راهگذار، سوغاتی که مسافر از راه آورد. (ناظم الاطباء). راهگذار، عبور. گذر. گذار: پیش از آن که بحاکم رسند راهگذر ایشان بر حمام در آهنین بود. (انیس الطالبین ص 186).
- راهگذر کردن، عبور کردن. گذر کردن. گذشتن:
یک شب از نوبهار وقت سحر
باد بر باغ کرد راهگذر.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا

تصویری از گاهگیر — تصویر گاهگیر

سرکش (اسب) حرون، متلون

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

سیاح مسافر، راهزن قاطع الطریق

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از راه گیر — تصویر راه گیر

راه رو، مسافر، راهزن، قاطع طریق

فرهنگ فارسی معین

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

((رَ))

مسافر، سیاح، راهزن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از راه بر — تصویر راه بر

مدیر

فرهنگ واژه فارسی سره

رونده، رهسپار، رهگذر، عابر، گذرنده، شارع، کوچه، گذرگاه، معبر

فرهنگ واژه مترادف متضاد

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

المعترض

دیکشنری فارسی به عربی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

Interceptor

دیکشنری فارسی به انگلیسی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

intercepteur

دیکشنری فارسی به فرانسوی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

перехватчик

دیکشنری فارسی به روسی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

妨害機

دیکشنری فارسی به ژاپنی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

روکنے والا

دیکشنری فارسی به اردو

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

আড়িপাতা যন্ত্র

دیکشنری فارسی به بنگالی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

ตัวสกัดกั้น

دیکشنری فارسی به تایلندی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

kisahihi

دیکشنری فارسی به سواحیلی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

önleyici

دیکشنری فارسی به ترکی استانبولی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

요격기

دیکشنری فارسی به کره ای

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

pemintas

دیکشنری فارسی به اندونزیایی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

מַיִרְט

دیکشنری فارسی به عبری

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

Abfangjäger

دیکشنری فارسی به آلمانی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

अवरोधक

دیکشنری فارسی به هندی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

onderschepper

دیکشنری فارسی به هلندی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

interceptor

دیکشنری فارسی به اسپانیایی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

intercettore

دیکشنری فارسی به ایتالیایی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

拦截器

دیکشنری فارسی به چینی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

przechwytujący

دیکشنری فارسی به لهستانی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

перехоплювач

دیکشنری فارسی به اوکراینی

تصویری از رهگیر — تصویر رهگیر

interceptador

دیکشنری فارسی به پرتغالی