معنی ذیخ - جستجوی لغت در جدول جو

ذیخ

لغت نامه دهخدا

شیخ

دانشمند دینی، عالم دین، در موسیقی مرشد، پیر، سالخورده، پیر، رئیس طایفه، بزرگ
شیخ المرسلین: حضرت نوح

فرهنگ فارسی عمید

ذیل

آخر چیزی، دامان، دامن، دامن هر چیز، پایین، دنباله، دم

فرهنگ فارسی عمید

میخ

میلۀ کوتاه فلزی و نوک تیز برای اتصال دو قطعه به هم
میخ درم: آلتی که با آن سکه می زدند، برای مثال وزآن پس دگر کرد میخ درم / همان میخ دینار و هر بیش وکم (فردوسی - ۶/۲۰۳)

فرهنگ فارسی عمید

ذیب

گرگ، پستانداری وحشی و گوشت خوار شبیه سگ اما از آن قوی تر و درنده تر که در موقع گرسنگی به چهارپایان و حتی به انسان حمله می کند، سرحان، ذئب، اغبر، سمسم

فرهنگ فارسی عمید

سیخ

آلت فلزی که تکه های گوشت را به آن می کشند و روی آتش کباب می کنند
هر چیز راست و نوک تیز فلزی یا چوبی مانند سوزن و خار و سرشاخۀ نازک درخت
کنایه از راست، مستقیم
سیک، فرقه ای مذهبی در هندوستان که پیروان آن به خدای یگانه ایمان دارند و به تناسخ معتقد هستند

فرهنگ فارسی عمید

ریخ

سرگین آبکی انسان یا حیوان، سرگین، غایط

فرهنگ فارسی عمید

پیخ

در هم پیچیدن، پیچیدن، پیختن
شوخ، چرک، مادۀ سفید رنگی که از دمل و زخم بیرون میآید و مرکب از مایع سلول های مرده، باکتری ها و گلبول های سفید است، رم، ریم، سیم، سخ، شخ، وسخ، پژ، فژ، کورس، کرس، کرسه، هو، هبر، بخجد، بهرک، خاز، درن، قیح، کلچ، کلخج، کلنج، برای مثال همواره پر از پیخ است آن چشم فژاگن / گویی که دو بوم آنجا بر خانه گرفته ست (عمارۀ مروزی - شاعران بی دیوان - ۳۵۳)
فضله

در هم پیچیدن، پیچیدن، پیختن
شوخ، چِرک، مادۀ سفید رنگی که از دمل و زخم بیرون میآید و مرکب از مایع سلول های مرده، باکتری ها و گلبول های سفید است، رِم، ریم، سیم، سَخ، شُخ، وَسَخ، پَژ، فَژ، کورَس، کُرَس، کُرسِه، هُو، هُبَر، بَخجَد، بَهرَک، خاز، دَرَن، قَیح، کَلچ، کَلَخج، کِلَنج، برای مِثال همواره پر از پیخ است آن چشم فژاگن / گویی که دو بوم آنجا بر خانه گرفته ست (عمارۀ مروزی - شاعران بی دیوان - ۳۵۳)
فضله

فرهنگ فارسی عمید

بیخ

بن، ریشه، اصل
در علم زیست شناسی ریشه
پایین ترین بخش هر چیز مثلاً بیخ دیوار

فرهنگ فارسی عمید

ذیخه

(ذِ یَ خَ)

جمع واژۀ ذیخ

لغت نامه دهخدا

ذیخه

(خَ)

تأنیث ذیخ. کفتار مادۀ بسیارموی

لغت نامه دهخدا

مذیخ

(مُ ذَیْ یِ)

رام گرداننده. (آنندراج). نعت فاعلی است از تذییخ به معنی رام گردانیدن. رجوع به تذییخ شود، نخلی که قبول نکند گشن را. (آنندراج) : ذیخت النخله، لم تقبل الابار و لم تعقد شیئاً. (متن اللغه). رجوع به تذییخ شود، خوار و حقیر کننده. غالب. (ناظم الاطباء) : ذیخه، ذلله، والصواب بالدال. (متن اللغه). رجوع به تذییخ و تدییخ شود

لغت نامه دهخدا

میخ

قطعه کوچک استوانه ای شکل فلزی و یا چوبی که دارای نوکی است تیز و کلاهکی در سر دیگر دارد و آن را برای محکم و استحکام کردن در جایی داخل میکنند

معنی ذیخ - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما