معنی ذلیق در لغت نامه دهخدا

طلیق. طلق. ذلق. گشاده زبان. زبان آور. تیززبان. زبان تیز. (دهار). قوی سخن، خطیب ُ ذلیق. لسان ُ ذلیق، سنان ذلیق، نیزۀ تیز

معنی ذلیق در فرهنگ لغت هوشیار

گشاده زبان زبان آور تیز زبان. تیز زبان، سر نیزه تیز

معنی ذلیق در فرهنگ واژه مترادف متضاد

تیز، تیززبان، چیره زبان، سخنور، فصیح، متضاد: الکن، کند

معنی ذلیق - جستجوی لغت در جدول جو

ذلیق

لغت نامه دهخدا

ذلیق

فرهنگ لغت هوشیار

ذلیق

فرهنگ فارسی معین

ذلیق

فرهنگ واژه مترادف متضاد

علیق

خوراک ستور، آنچه چهارپایان می خورند از کاه، جو، بیده و علف

فرهنگ فارسی عمید

خلیق

خوش اخلاق، دارای اخلاق نیک

فرهنگ فارسی عمید

ذایق

چشنده، مزه گیرنده

فرهنگ فارسی عمید

ذلیل

پست و زبون، خوار

فرهنگ فارسی عمید

علیق

تمشک، میوه ای ترش مزه شبیه شاتوت یا توت فرنگی و به رنگ سرخ مایل به سیاهی که بوتۀ آن خودرو است و در جاهای گرم و مرطوب در جنگل ها و صحراها می روید در بعضی جاها آن را می کارند و تربیت می کنند و میوۀ بهتر و درشت تری از آن به دست می آورند، دارای ویتامین C، قند، اسیدسیتریک و اسیدمالیک بوده و اشتهاآور و ملین و مدر و ضد اسکوربوت است همچنین ترشح عرق را زیاد می کند و برای تصفیۀ خون نافع است، توت سه گل، تلو، توت العلیق، علّیق الجبل، سه گل

تَمِشک، میوه ای ترش مزه شبیه شاتوت یا توت فرنگی و به رنگ سرخ مایل به سیاهی که بوتۀ آن خودرو است و در جاهای گرم و مرطوب در جنگل ها و صحراها می روید در بعضی جاها آن را می کارند و تربیت می کنند و میوۀ بهتر و درشت تری از آن به دست می آورند، دارای ویتامین C، قند، اسیدسیتریک و اسیدمالیک بوده و اشتهاآور و ملین و مدر و ضد اسکوربوت است همچنین ترشح عرق را زیاد می کند و برای تصفیۀ خون نافع است، توتِ سِه گُل، تَلو، توتُ العَلیق، عُلَّیقُ الجَبَل، سِه گُل

فرهنگ فارسی عمید

طلیق

آزاد، رها، غیرمقید، گشاده زبان، فصیح، روان

فرهنگ فارسی عمید

حلیق

(حَ)

سترده. (از منتهی الارب) (آنندراج).
- لحیه حلیق، ریش سترده. و نگویندلحیه حلیقه. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

بلیق

(بُ لَ)

اسبی بود که از همه اسبان سبقت بردی وبا این وصف بدنام بود. در مثل است یجری بلیق و یذم بلیق، یعنی بلیق سبقت می گیرد و نکوهش او میکنند، و آن را در حق کسی گویند که احسان کند و مردم او را به بدی یاد نمایند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

اسبی بود که از همه اسبان سبقت بردی وبا این وصف بدنام بود. در مثل است یجری بلیق و یُذم بلیق، یعنی بلیق سبقت می گیرد و نکوهش او میکنند، و آن را در حق کسی گویند که احسان کند و مردم او را به بدی یاد نمایند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خلیق

(خُ لَ)

مصغر خلق، بمعنی کهنه. (ناظم الاطباء). منه: ملحفه خلیق

لغت نامه دهخدا

ذلیقه

(ذَ قَ)

تأنیث ذلیق. امراءهٌ ذلیقه، زنی زبان آور. زنی تیززبان. ذلقه

لغت نامه دهخدا

ذلیقه

(ذُ لَ قَ)

شهری است به روم

لغت نامه دهخدا

تذلیق

(اُ مُوْ وَ)

تیز کردن کنارۀ چیزی. (تاج المصادر بیهقی). تیز کردن. (زوزنی). تیز کردن کارد را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد) ، لاغر گردانیدن اسب را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (المنجد) ، آب ریختن در سوراخ سوسمار تا بیرون آید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد)

لغت نامه دهخدا