معنی ذلیق
- ذلیق((ذَ))
- زبان آور، فصیح
واژههای مرتبط با ذلیق
ذلیق
- ذلیق
- گشاده زبان زبان آور تیز زبان. تیز زبان، سر نیزه تیز
ذلیق
- ذلیق
- طلیق. طلق. ذلق. گشاده زبان. زبان آور. تیززبان. زبان تیز. (دهار). قوی سخن، خطیب ُ ذلیق. لسان ُ ذلیق، سنان ذلیق، نیزۀ تیز
ذلیق
- ذلیق
- تیز، تیززبان، چیره زبان، سخنور، فصیح
متضاد: الکن، کند
ذلیل
- ذلیل
- زبون، حقیر، خوار، پست
ذلیقه
- ذلیقه
- مونث ذلیق
ذایق
- ذایق
- چشنده مزه گیرنده
زلیق
- زلیق
- شلیل، ماهی لیز آفگانه (جنین سقط شده) نسا
الیق
- الیق
- شایسته تر سزاوارتر درخشش آذرخش در خورتر سزاوارتر
حلیق
- حلیق
- ریش سترده ریش تراشیده
