- ذائد (ءِ)
نعت فاعلی از ذود. سائق. راننده. دورکننده. ج، ذاءده، ذوّد، ذوّاد: رجل ذائد، مردی حامی حقیقت و دفّاع از عرض خویش، نام اسبی از نسل حرون، فحل معروف
معنی ذائد - جستجوی لغت در جدول جو
- ذائد
دور کننده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
مهتر یا کمتر از آن. ج، ساده. سیائد. (منتهی الارب) (شرح قاموس) (قطر المحیط). یقال هو سیّد قومه و اذا اخبرت انّه قلیل یکون سیّد قلت: هو سائد قومه. (منتهی الارب)
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
شیخ محمد امین... افندی. از متأخرین شعرای عثمانی و از مشایخ طریقۀ مصریه. وفات او به اسلامبول در سال 1269 هجری قمری بوده است. از اوست:
هوس عشق یار وار دلده
صید اولماز شکار وار دلده
هوس عشق یار وار دلده
صید اولماز شکار وار دلده
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از ذوب. گدازان. بخسان. (صحاح الفرس) ، گدازنده. آب کننده، مذاب. آب شده:
لحبک ذائب ابداً فؤادی
یخفف بالدّموع الجاریات.
ابوالحسن محمد بن عمرالانباری.
بعدت منک و قد صرت ذائباً کهلال
اگر چه روی چو ماهت ندیده ام بتمامی.
حافظ
لحبک ذائب ابداً فؤادی
یخفف بالدّموع الجاریات.
ابوالحسن محمد بن عمرالانباری.
بعدت منک و قد صرت ذائباً کهلال
اگر چه روی چو ماهت ندیده ام بتمامی.
حافظ
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از ذیل، درازدنبال: فرس ٌ ذائل، اسبی درازدم، ذیل ٌ ذائل، خواری. رسوائی، درع ٌ ذائل، زره درازدامان، حلق ٌ ذائل، حلقه های زره باریک و لطیف مائل بدرازی
نادرست نویسی فاید (حتی در زبان تازی) خداوند است و میر و میر زاده ز عهد عصر آدم فاید اکنون