- دکش (دَ کِ)
در اصطلاح عامیانه، شخص سست و بلندقد. (از فرهنگ فارسی معین). دیلم. دیلاق
معنی دکش - جستجوی لغت در جدول جو
- دکش
در اصطلاح عامیانه، شخص سست و بلند قد
- دکش ((دَ کِ))
سست و بلند قد (شخص)
- دکش
فرو کن، سیلی بزن، بکش، مبادله، تعویض، عوش کردن، دعوا و درگیری، نقاشی کن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ کَ)
لغت نامه دهخدا
آلت تارکش. (آنندراج). ابزاری که بدان تار می کشند، آهنگر. (آنندراج). زرکش. حداد. (ناظم الاطباء)
پوست باز کردن، خوردن مانه کاچار (اسباب خانه) پارسی است تلخی تلخ مزگی آنکه بتلخی زند: چای دبش، کامل از جاهلهای دبش است
شانه، کتف، قسمت بالای پشت، کول آلتی شبیه سر آبپاش که در گرمابه به شیر آب میبندند و در زیر آن بدن خود را شستشو میدهند، شانه و کتف
رباینده و کشنده دل بسبب زیبائی و دلفریبی و خوشی و جز آن، مطلوب، محبوب
آوازه خوانی که پس از آواز دیگر آواز خواند تا او نفسی تازه کند، آوازه خوان (مطلقا)، تشکچه ای که پس از دم کردن برنج بر روی دیگ نهند
دکانچه، سکو، جایی که قدری از زمین هموار را مرتفع سازند و بر آن نشینند
