معنی دموج در لغت نامه دهخدا

درآمدن در چیزی و استوار شدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). محکم شدن چیزی در چیزی. (تاج المصادر بیهقی) (از المصادر زوزنی). درآمدن در چیزی و پنهان شدن در آن. (ناظم الاطباء)، گام کوتاه زدن و بشتاب دویدن خرگوش و شتر و دیگر حیوانات. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی دموج در فرهنگ گویش مازندرانی

دو یا چند میوه ی به هم چسبیده

معنی دموج - جستجوی لغت در جدول جو

دموج

لغت نامه دهخدا

دموج

فرهنگ گویش مازندرانی

دمور

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری تورانی در سپاه افراسیاب

فرهنگ نامهای ایرانی

تموج

موج دار شدن، موج زدن آب

فرهنگ فارسی عمید

دموی

پرخون

فرهنگ فارسی عمید

دموع

دمع ها، اشکها، سرشکها، اشکهای چشم، جمع واژۀ دمع

فرهنگ فارسی عمید

دروج

(تَ غَطْ طُ)

رفتن. (از منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). مشی. (از اقرب الموارد) ، به آخر رسیدن قوم. (از منتهی الارب). درگذشتن و منقرض شدن قوم. (از اقرب الموارد) ، در مثل است: أکذب من دب ّو درج، یعنی دروغگوترین زندگان و مردگان. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، پس نگذاشتن و به راه خود رفتن. (از منتهی الارب). درگذشتن و نسلی از خود باقی نگذاشتن. (از اقرب الموارد) ، درگذشتن ناقه از یک سال و بچه ندادن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، درنوردیدن نامه را، سخت وزیدن باد. (از منتهی الارب). درجان. درج. رجوع به درجان و درج شود

رفتن. (از منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). مشی. (از اقرب الموارد) ، به آخر رسیدن قوم. (از منتهی الارب). درگذشتن و منقرض شدن قوم. (از اقرب الموارد) ، در مثل است: أکذب من دَب ّو دَرَج، یعنی دروغگوترین زندگان و مردگان. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، پس نگذاشتن و به راه خود رفتن. (از منتهی الارب). درگذشتن و نسلی از خود باقی نگذاشتن. (از اقرب الموارد) ، درگذشتن ناقه از یک سال و بچه ندادن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، درنوردیدن نامه را، سخت وزیدن باد. (از منتهی الارب). دَرَجان. دَرَج. رجوع به دَرَجان و دَرَج شود

معنی دموج - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما