- دمالق (دُ لِ)
سنگ تابان گرد، فراخ: فرج دمالق، شرم فراخ. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، رجل دمالق الرأس، مرد سرسترده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
معنی دمالق - جستجوی لغت در جدول جو
- دمالق (دَ لِ)
جمع واژۀ دملق. (منتهی الارب). رجوع به دملق شود
- دمالق
تاس تز داغسر، گرد و هموار سنگ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دُ مَ لِ)
لغت نامه دهخدا
سنگ تابان گرد. ج، دمالق. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سنگ و حافر دملق و دمالق، املس. (از اقرب الموارد)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
خرمای بوی گرفتۀ سیاه و کهنه و آب آورده. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). خرمای پوسیده. (مهذب الاسماء) ، سرگین. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (آنندراج) (بحر الجواهر) (از اقرب الموارد) ، پاسپردۀ ستوران از پشک و خاک، تباهی غورۀ خرما پیش از رسیدن چنانکه سیاه گردد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
(لَ)
لغت نامه دهخدا
مالۀ زمین. (دهار). ماله که بدان زمین کشت راهموار و برابر کنند. (منتهی الارب) (آنندراج). مأخوذ از فارسی، ماله ای که بدان زمین کشت را هموار و برابر کنند. (ناظم الاطباء). آنچه برزگر بدان زمین شیار کرده را هموار کند و عبارت لسان چنین است: چوبی عریض که با رسن به دو گاو بسته شود و مرد بر آن ایستد و گاوان آن را کشند. (از اقرب الموارد) ، مالۀ گلکاران. (منتهی الارب) (آنندراج). مالۀ گلکاری. (ناظم الاطباء). مالۀ گلکار، معرب مالۀ فارسی است. (از اقرب الموارد). و رجوع به مالج و ماله شود
(دَ لِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ دملج. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (دهار) (اقرب الموارد). جمع واژۀ دملج، به معنی بازوبند. (آنندراج). رجوع به دملج شود
دنباله
پشتیبان، مراقب و مواظب
دنباله رو، پیرو
دنبال، پشت –پشت سر، دنبال