معنی دقع - جستجوی لغت در جدول جو

دقع

لغت نامه دهخدا

دقل

ستون میان کشتی که بادبان ها را به آن می بندند، پست ترین انواع خرما

فرهنگ فارسی عمید

دقت

باریک بینی، توجه و باریک بینی که در مورد امری صورت می گیرد، باریکی، نرمی، خردی

فرهنگ فارسی عمید

صقع

ناحیه، کرانه، گوشۀ زمین

فرهنگ فارسی عمید

وقع

اهمیت، قدر، منزلت، برای مثال هرگز اندیشه نکردم که کمندت به من افتد / که من آن وقع ندارم که گرفتار تو باشم (سعدی۲ - ۵۰۳)، آسیب، گزند

فرهنگ فارسی عمید

دفع

راندن از نزد خود، دور کردن، رد کردن، پس زدن

فرهنگ فارسی عمید

درع

جامۀ جنگ که از حلقه ها یا تکه های آهن درست کنند، زره

فرهنگ فارسی عمید

دقعم

(دِ عِ)

خاک، و میم آن زائد است. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دقاع. و رجوع به دقاع شود

لغت نامه دهخدا

مدقع

(مُ قِ)

گریزنده. (منتهی الارب). هارب. (متن اللغه) (اقرب الموارد) ، شتاب کننده. (منتهی الارب). مسرع. (اقرب الموارد) (متن اللغه) ، سخت لاغر. (منتهی الارب). اشدالمهازیل هزالاً. (اقرب الموارد) (از متن اللغه) ، شدید. ادقع. گویند: جوع مدقع، شدید. (از اقرب الموارد) ، که خاکسار کند. (ازاقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). که به پستی وادارد. (از متن اللغه) : فقر مدقع، چسباننده بر زمین. (منتهی الارب). تنگدستی و درویشی که خوار و فروتن می کند و خاکسار می کند شخص را. (ناظم الاطباء) ، شتری که علف را وقت خوردن از روی خاک می کند. (ناظم الاطباء). رجوع به مداقیع شود

لغت نامه دهخدا

ادقع

(اَ قَ)

خاک.

لغت نامه دهخدا

فقع

یاوه گفتن، سرخ رنگ کردن، رگ انگشت شکستن شرابی که از جو و مویز و جز آن گیرند آب جو. یا به کوزه فقاع تپاندن، راه دخل و تصرف را بستن، گونه ای قارچ از تیره اتوبازید یومیست ها که در اماکن نمناک می روید و جزو قارچ های سمی و در تداول عامه به نام کله مار موسوم است

معنی دقع - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما