معنی دستبوسی در لغت نامه دهخدا

دست بوس. تقبیل دست و بوسه زدن بر دست. (ناظم الاطباء). بوسیدن دست. تقبیل ید:، خواهشگریی و دستبوسی، میکرد ز بهر آن عروسی.، نظامی.،، شرفیابی. به خدمت بزرگی رسیدن. تشرف حاصل کردن. شرفیاب شدن:، چو یاره دستبوسی رایش افتاد، چو خلخال زر اندر پایش افتاد.، نظامی.، بدست آویز شیر افکندن شاه، مجال دستبوسی یافت آن ماه.، نظامی.، از بهر دستبوسی آن شوخ همچو زلف، صد کوچه ره بسایۀ شمشاد میروم.، ملا مفید (از آنندراج)

معنی دستبوسی در فرهنگ لغت هوشیار

بوسیدن دست تقبیل ید، بخدمت بزرگی رسیدن

معنی دستبوسی - جستجوی لغت در جدول جو

دستبوسی

لغت نامه دهخدا

دستبوسی

فرهنگ لغت هوشیار

دست بوس

کسی که دست دیگری را ببوسد، دست بوسی، برای مثال به عزم دست بوسش قاف تا قاف / کمر بسته کله داران اطراف (نظامی۲ - ۲۴۳)

فرهنگ فارسی عمید

دسترسی

قدرت، توانایی، قدرت دست یافتن به چیزی، توانگری

فرهنگ فارسی عمید

دست بوسی

بوسیدن دست کسی، بوسیدن دست شخص بزرگ تر از خود هنگام ملاقات برای اظهار کوچکی و تواضع و احترام نسبت به او

فرهنگ فارسی عمید

دست بوسه

(دَ سَ / سِ)

بوسۀ دست. بوسه که بر دست دهند مهتری را.
- دست بوسه کردن، بوسیدن دست. خدمت کردن. کهتری و کرنش کردن:
بلیس کرد ورا دستبوسه و شاباش
نشست پیش وی اندر بحرمت و تعظیم.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

دستبوی

(دَ)

آنچه از جنس میوۀ خوشبوی و لخلخه و عطر بدست دارند بوئیدن را. (شرفنامۀ منیری). دستبویه. و رجوع به دستبویه شود

لغت نامه دهخدا

دستخوشی

(دَ خوَ / خُ)

سهل الحصولی. آسان بدست آیی. زبونی. ملعبگی:
تو پنداری که با تو من باشم شاد
زین دستخوشی منت که آگاهی داد.
فرخی.
، مسخرگی

لغت نامه دهخدا

دستنبوی

(دَ تَمْ)

دست انبوی. دستنبویه. دستنبو. شمام. شمامه. گلوله ای که از اقسام عطریات سازند و پیوسته در دست گیرند. آنچه از لخلخه و خوشبوی که آن را به دست توان گرفت. (برهان). دستبوی. (معارف بهاء ولد ص 127). رجوع به دستنبو و دست انبوی شود، هر میوه که بجهت بوئیدن به دست گیرند عموماً و نباتی باشد گرد و کوچک و الوان شبیه به خربزه خصوصاً. (برهان)

لغت نامه دهخدا

دستبویه

(دَ تَ یَ)

معرب دستبویۀ فارسی، خربزه ای است زردرنگ و کوچک ومستطیل. (از اقرب الموارد). رجوع به دستبویه شود

لغت نامه دهخدا

دستبویه

(دَ یَ / یِ)

نوعی از خربوزه است. (آنندراج). دستنبو. (ابن الندیم). نوعی از خربزۀ کوچک و مدور مخطط با پوستی نهایت نازک و گوشتی چون گرمک و معطر. دستنبو. دستنبویه. خراسانی. لفّاح. شمام. شمامه. (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به دستنبویه شود

لغت نامه دهخدا

دستوری

وزارت، وزیری

فرهنگ لغت هوشیار

دسترسی

قدرت و توانائی

فرهنگ لغت هوشیار

دستبوس

آنکه دست دیگری را بوسد، دستبوسی:) باحر از دولت دستبوس همایون مستسعد گشت. (ظفر نامه یزدی ج 2 ص 412)

فرهنگ لغت هوشیار

دستنبوی

گلوله ای مرکب از عطریات که آنرا بر دست گیرند و گاه گاه بو کنند شمامه، هر میوه خوشبو، گیاهی است از تیره کدوییان دارای میوه ای کوچک و گرد و خوشبو و زرد رنگ شبیه به گرمک که خطوط سبز یا سفید دارد شمام درداب

فرهنگ لغت هوشیار

دستنویس

نوشته بادست مخطوط

فرهنگ لغت هوشیار

دستشویی

عمل شستن دست (و صورت)، دستگاهی دارای شیرآب که بدان و صورت را شویند و آن نیز دارای ظرفی مقعر است که آب در آن ریزند و از مجرای آن وارد لوله شده خارج گردد

فرهنگ لغت هوشیار