معنی دریاکش در فرهنگ فارسی عمید

کسی که شراب بسیار بخورد و مست نشود، دریانوش

معنی دریاکش در لغت نامه دهخدا

دریاکشنده دریانوش. که شراب بسیار تواند نوشید. که بس شراب تواند خوردن، کنایه از شرابخواری که دیر مست شود. (برهان). کنایه از شراب خواری است که زود مست نشود. (انجمن آرا). کنایه از شرابخواره که بدیر مست شود و این مقابل تنک شراب است. (آنندراج) :، در صف دریاکشان بزم صبوحی، جام چو کشتی کش خرام برآمد.، خاقانی.، همه دریا کش و چون دریا سرمست همه، طبع با می چو صدف با گهر آمیخته اند.، خاقانی.، دریاکشان کوه جگر بادۀ به کف، کز تف به کوه لرزۀ دریا برافکند.، خاقانی.، بس زر رخسار کان دریاکشان سیم کش، بر صدف گون ساغر گوهرفشان افشانده اند.، خاقانی.، به انصاف دریاکشانند کآنجا، ز جور نهنگ عنا می گریزم.، خاقانی.، کو ساقی دریاکشان کو ساغر دریانشان، کز عکس آن گوهرفشان بینی صدف سان صبح را.، خاقانی.، تشنگانی که ز جان سیر شدند از می عشق، دل دریاکش سرمست چودریا بینند.، خاقانی.، بهر دریاکشان بزم صبوح، کشتی زرنگار بندد صبح.، خاقانی.، ساقی دریاکشان آخر کجاست، ساغر کشتی نشان آخر کجاست.، خاقانی.، پیش دریاکشی چو خاقانی، یاد شه گیر و کشتی زرکش.، خاقانی.، یک گوش ماهیی بده ازمی که حاضرند، دریاکشان ره زده عطشان صبحگاه.، خاقانی.، در مجلس وصالت دریا کشند مستان، چون دور خسرو آید می در سبو نماند.، میرخسرو (آنندراج).، شوق دریاکش و در شیشۀ کم ظرف فلک، آنقدر خون جگر نیست که یک جام شود.، صائب (از آنندراج).، برنیارد سرمه دان دریاکشان را از خمار، دیدۀ آهو چه تسکین دل مجنون دهد.، صائب (از آنندراج)

معنی دریاکش در فرهنگ فارسی معین

دریاکشنده، شراب خواری که دیر مست شود

معنی دریاکش - جستجوی لغت در جدول جو

دریاکش

فرهنگ فارسی عمید

دریاکش

لغت نامه دهخدا

دریاکش

فرهنگ فارسی معین

دریادل

مرد بسیار بخشنده و باگذشت، دلیر

فرهنگ فارسی عمید

درازکش

حالتی از قرار گرفتن بر روی زمین، به خصوص در موقع تیراندازی، که به سینه روی زمین می خوابند و پاها را دراز می کنند

فرهنگ فارسی عمید

دریایی

مربوط به دریا، زندگی کننده در دریا مثلاً جانور دریایی

فرهنگ فارسی عمید

تریاکی

کسی که عادت به کشیدن یا خوردن تریاک دارد، به رنگ تریاک، قهوه ای تیره

فرهنگ فارسی عمید

دریاچه

دریای کوچک که از هر طرف خاک بر آن احاطه کرده باشد

فرهنگ فارسی عمید

دریانوش

کسی که شراب بسیار بخورد و مست نشود، شراب خوار

فرهنگ فارسی عمید

دریافت

دریافتن، گرفتن، گرفتن پول یا چیز دیگر از کسی، پی بردن به امری یا مطلبی، ادراک، فهم

فرهنگ فارسی عمید

دریاک

(دِرْ)

بر وزن و معنی تریاک است که افیون باشد. و دفعکننده زهر را نیز گویند و معرب آن تریاق است. (برهان) (از آنندراج). رجوع به تریاک شود

لغت نامه دهخدا

دریاوش

(دَرْ وَ)

دریافش. دریاکردار. همانند دریا. بحرسان.
- دست دریاوش، کف بخشنده و کریم: امیر ارغون در راه دست دریاوش چون یاران نیسان گشاده گردانید. (جهانگشای جوینی)

لغت نامه دهخدا

دریافش

(دَرْفَ)

دریاوش. دریامانند. دریاکردار. بحرسان در کثرت و بسیاری و موج زدن: با جیوش کوه پیکر و عساکر دریافش... بر اطراف ممالک شروان... معسکر و مخیم فرمود. (منشآت خاقانی چ دانشگاه ص 75)

لغت نامه دهخدا