- دریانورد
کسی که با کشتی روی دریا گردش و مسافرت کند، ناخدا، ملاح
معنی دریانورد - جستجوی لغت در جدول جو
- دریانورد (دُ هَُ دَ دَ / دِ)
دریانوردنده. دریارو. آنکه در دریا رود. (آنندراج). مسافر دریا. (از لغت محلی شوشتر - خطی). بحرپیما. بحری، ملاح. کشتی بان. کشتی ران. نوتی. نواتی:
خاطرم فحل است کو دریا نورد آمد چو شیر
شیر بستن گربه آسا برنتابد بیش از این.
خاقانی.
، کنایه از عرفا و ارباب ذوق. (لغت محلی شوشتر خطی)
خاطرم فحل است کو دریا نورد آمد چو شیر
شیر بستن گربه آسا برنتابد بیش از این.
خاقانی.
، کنایه از عرفا و ارباب ذوق. (لغت محلی شوشتر خطی)
- دریانورد ((~. نَ وَ))
آن که با کشتی دریا را طی کند، ملاح
- دریانورد
ملاح
- دریانورد
ملاح، ملوان، ناخدا، ناوبان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دَ هََ دَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه در کشتی ها کارکند مانند ناخدا و جاشو و غیره. (یادداشت مرحوم دهخدا). دریانورد. ملاح: در این دریا بر راه بحرین تا قیس دو کوه نهفته است آن را عویر و کسیر خوانند کشتی را از آن خوف عظیم بود اما دریاورزان آن موضعرا شناسند و از آن احتراز نمایند. (نزههالقلوب ص 234 چ اروپا). چون دریاورزان آن مرغ را (فنون را) ببینند بر آنکه دریا ساکن خواهد بود شادیها کنند. (نزهه القلوب). دریاورزان آن را (دلفین را) مبارک دانند. (نزههالقلوب). نون به مرتبه ای بزرگ باشد که دریاورزان گویند طولش از یک دو فرسنگ می گذرد. (نزهه القلوب). دریاورزان آن را ببینند پوست هم جنس آن برکشتی بندند زخم او بر آن پوست مؤثر نباشد. (نزهه القلوب) .دریاورزان چون او را ببینند اکوی حیض از کشتی درآویزند تا برمد و کشتی را آسیب نرساند. (نزههالقلوب)
(دَرْ نَ وَ)
لغت نامه دهخدا
عمل دریانورد. مسافرت در دریا، کشتی رانی. (ناظم الاطباء) ، ملاحی. کشتیبانی. و رجوع به دریانورد شود
