معنی دریازیدن در لغت نامه دهخدا

یازیدن. آهنگ کردن. قصد کردن. خود را کشیدن بقصد بلند شدن:، به در او دو هفته خدمت کن، وز در او به آسمان دریاز، فرخی.، پیلی چو درپوشی زره شیری چو برتابی کمان، ابری چو برگیری قدح ببری چو دریازی بزین.، فرخی.، سه سوار... در مقابل امیر افتادند امیر دریازید و یکی را عمود بیست و پنج منی بر سینه زد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 112)

معنی دریازیدن در فرهنگ لغت هوشیار

آهنگ کردن قصد کردن

معنی دریازیدن - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی دریازیدن در فرهنگ لغت هوشیار

آهنگ کردن قصد کردن

دریازیدن

لغت نامه دهخدا

دریازیدن

فرهنگ لغت هوشیار

گریزیدن

گریختن، فرار کردن، در رفتن، گرختن، گریزیدن

فرهنگ فارسی عمید

نیازیدن

درخواست کردن، خواستن چیزی که مورد احتیاج است

فرهنگ فارسی عمید

گرازیدن

با ناز و تکّبر راه رفتن، خرامیدن، برای مثال باغ ملک تو را مباد خزان / تا در او چون بهار بگرازی (انوری - ۴۷۸)

فرهنگ فارسی عمید

فرازیدن

افراشتن، گشودن، باز کردن، بستن

فرهنگ فارسی عمید

برازیدن

شایسته بودن، شایستگی داشتن، برای مثال گر سیستان بنازد بر شهرها برازد / زیرا که سیستان را زیبد به خواجه مفخر (فرخی - ۱۸۷ حاشیه)، زیبندگی داشتن، زیبنده بودن، نیکو نمودن

فرهنگ فارسی عمید

پردازیدن

پرداختن، پول دادن، وام خود را ادا کردن، کارسازی کردن، ساختن، جلا دادن، آراستن، خالی کردن، تهی کردن، مرتب کردن، انجام دادن، فارغ شدن، مشغول گشتن

فرهنگ فارسی عمید

دراییدن

گفتن، سخن گفتن، سخن سر کردن، برای مثال کسی که ژاژ دراید به درگهی نشود / که چرب گویان آنجا شوند کند زبان (فرخی - ۳۲۷)، آواز کردن، بانگ برآوردن

فرهنگ فارسی عمید

طرازیدن

آرایش دادن، آراستن، نظم و ترتیب دادن، اصلاح کردن، برای مثال رخ دولت بفروز، آتش فتنه بنشان / دل حکمت بزدای آلت ملکت بطراز (منوچهری - ۵۲)
آماده کردن

فرهنگ فارسی عمید

گریانیدن

(کَ دَ)

گریستن کنانیدن. (ناظم الاطباء). به گریه آوردن. گریاندن. ابتکاء. (زوزنی). استبکاء. (منتهی الارب). ابکاء. (ترجمان القرآن). رجوع به گریاندن شود

لغت نامه دهخدا

درمالیدن

(پَ گُ دَ)

مالیدن: به هر منی شکر (در ساختن گل انگبین) سه من گل درمالند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). مش ّ، درمالیدن دست به چیزی تا پاکیزه و چربش آن زایل گردد. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

درمانیدن

(پَ / پِ اَ کَ دَ)

درمانده کردن. (یادداشت مرحوم دهخدا). مانده کردن. (از مجمل اللغه). خاموش کردن. (از دهار). افحام. (دهار) (المصادر زوزنی). تفهیه. (تاج المصادر بیهقی) (مجمل اللغه) : اعیاء، درمانیدن در رفتن. (دهار).
، درماندن. و رجوع به درماندن شود

لغت نامه دهخدا

درکاویدن

(پَ بِ زَ دَ)

کاویدن. بحث کردن. (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به کاویدن شود

لغت نامه دهخدا

درساخیدن

(با نَ / نِ کَ دَ)

در تداول عامه، ساخیدن. لشتن. لیسیدن. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

در بازیدن

(پَ نِ کَ دَ)

درباختن. باختن. رجوع به درباختن شود

لغت نامه دهخدا

درتابیدن

(پَمْ بَ / بِ شُ دَ)

تابیدن. تافتن:
به خانه در ز نور قرص خورشید
همان بینی که درتابد به روزن.
ناصرخسرو.
رجوع به تابیدن شود

لغت نامه دهخدا

دریابیدن

(پَ گُ دَ)

دریافتن. اشعار داشتن. التفات کردن وترمیم و مرمت نمودن و سر و سامان دادن:
شغل همه درسنجی داد همه بستانی
کار همه دریابی حق همه بگزاری.
منوچهری.
و رجوع به دریافتن شود، آویختن ومعلق شدن. (از ناظم الاطباء). ولی در لسان العجم شعوری (ج 1 ورق 422) به معنی ’ آویختن و صلب کردن’ آمده که بقرینۀ صلب کردن، معنی بدار کشیدن میدهد

لغت نامه دهخدا

فرازیدن

بلند ساختن، گشودن

فرهنگ لغت هوشیار

طرازیدن

نادرست نویسی ترازیدن برابر کردن آراییدن آرایش دادن یا طراز آب. طراز کردن آب برابر کردن آن. آرایش کردن آراستن، ترتیب دادن منظم کردن: کار را بطرازید، بافتن دیبا و جز آن در کارگاه، نیکو کردن برازیدن

فرهنگ لغت هوشیار