- درستگو (دَ)
درست گوینده. راستگو و صادق القول. (آنندراج). ضد دروغگو. (ناظم الاطباء)
معنی درستگو - جستجوی لغت در جدول جو
- درستگو
راستگو، صادق القول
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دُ رُ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
درست بودن: هکوع، بازشکسته شدن استخوان بعددرستگی. (از منتهی الارب) ، راستی. حقیقت، صحت. تندرستی. (ناظم الاطباء) : مرض، بیماری و پراکندگی مزاج بعد صحت و درستگی. (منتهی الارب) ، درست و آراسته بودن و آراستگی: هو أحسن مساد شعر منک، یعنی او نیکوتر است از تو در درستگی موی و بربافتگی آن. (منتهی الارب، ذیل مسد)
راستگویی، صداقت، صدق
متضاد: دروغگویی
متضاد: دروغگویی
دقّت، صحّت، درستی
