معنی دراره در لغت نامه دهخدا

دیوث و قلتبان. (برهان). کشخان و غلتبان. (جهانگیری) :، به هیچ نامه و رقعه سلام ما ننوشت، زهی دراره زن روسبی لوطی کار.، کمال اسماعیل

معنی دراره در لغت نامه دهخدا

دوک. (منتهی الارب). دوک پشم. (مهذب الاسماء). دوکی که بدان پشم ریسند. (برهان)

معنی دراره در لغت نامه دهخدا

ابن محمد العری. صاحب مجمل التواریخ و القصص وی را از دشمنان آل برمک و در عداد فضل ابن ربیع دانسته است، اما مرحوم بهار در تحقیق صحت ضبط نام این مرد می نویسد: کذا؟ و نامی شبیه به این نام در تواریخ دیده نشد. (مجمل التواریخ و القصص ص 345 و حاشیۀ آن)

معنی دراره - جستجوی لغت در جدول جو

دراره

لغت نامه دهخدا

دراره

لغت نامه دهخدا

دراره

لغت نامه دهخدا

دراره

فرهنگ لغت هوشیار

شراره

(دخترانه)

جرقه آتش، گرمای سوزان، عشق فراوان، نامی کردی، درخشش، روشنی، جرقه

فرهنگ نامهای ایرانی

جراره

مفرد واژۀ جرارات، در علم زیست شناسی ویژگی نوعی عقرب زرد رنگ، بسیار سمّی و درشت که دمش روی زمین کشیده می شود، کنایه از بسیار، انبوه، کنایه از زلف معشوق، برای مثال زلف پرچم نگارد اندر چشم / شکل جراره های اهوازی (انوری - ۴۷۶)

فرهنگ فارسی عمید

دراری

ستارگان بزرگی که نامشان را ندانند، ستارگان درخشان

فرهنگ فارسی عمید

غراره

لباسی که زیر خفتان می پوشیدند
تور کاه کشی
جوال، کیسۀ بزرگ و ستبری از نخ ضخیم یا پارچۀ خشن که برای حمل بار بر پشت چهارپایان بارکش می اندازند، تاچه، بارجامه، گوال، گاله، غنج، ایزغنج، غرار، جوالق، شکیش

فرهنگ فارسی عمید

حراره

قول، تصنیف، ترانه، وجد، طرب، شور و حال صوفیان، آوازی که دسته جمعی خوانده می شود

فرهنگ فارسی عمید

دراعه

جامه ای که جلوی آن باز باشد، جبه، قبا، جامۀ بلندی که مشایخ و زهاد بر تن می کنند

فرهنگ فارسی عمید

دواره

پرگار، وسیله ای دو شاخه که بر یک سر آن مداد یا نوک مداد قرار دارد و برای کشیدن دایره و اندازه گیری خط های مستقیم استفاده می شود، پرگر، بردال، پردال، فرکال

فرهنگ فارسی عمید

غراره

عمل گرداندن آب در دهان برای پاک شدن دهان و گلو، غرغره

فرهنگ فارسی عمید

زراره

دریا بحر

معنی دراره - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما