معنی دراره دراره (دَ رَ / رِ) دیوث و قلتبان. (برهان). کشخان و غلتبان. (جهانگیری) : به هیچ نامه و رقعه سلام ما ننوشت زهی دراره زن روسبی لوطی کار. کمال اسماعیل لغت نامه دهخدا
