معنی داسکین - جستجوی لغت در جدول جو

داسکین

لغت نامه دهخدا

باسکان

(پسرانه)

قلههای چند کوه در یک سلسلهجبال (نگارش کردی: باسکان)

فرهنگ نامهای ایرانی

راستین

راستی، حقیقی، واقعی، برای مثال حاسدم گوید چرا باشی تو در درگاه شاه / اینت بغضی آشکارا، اینت جهلی راستین (منوچهری - ۹۰)

فرهنگ فارسی عمید

دارچین

درختی با شاخه های دراز و باریک و به شکل بوته، برگ های همیشه سبز، گل های سفید و خوشه ای و پوست قهوه ای رنگ که در مناطق گرمسیر می روید، پوست خشک شدۀ این درخت که به عنوان ادویه استفاده می شود و از آن اسانس می گیرند و در ساختن لیکورها نیز استعمال می شود

فرهنگ فارسی عمید

داستان

افسانه، سرگذشت، حکایت دستان، قصه، مثل
داستان راندن: کنایه از داستان گفتن، قصه گفتن، حکایت کردن
داستان زدن: افسانه گفتن، مثل زدن، برای مثال شگفت آمدش داستانی بزد / که دیوانه خندد ز کردار خود (فردوسی - ۳/۳۷۶)
داستان شدن: کنایه از مشهور شدن، بلندآوازه شدن، برای مثال از مردمی میان جهان داستان شدی / جز داستان خویش دگر داستان مخوان (فرخی - ۲۹۷)

افسانه، سرگذشت، حکایت دستان، قصه، مثل
داستان راندن: کنایه از داستان گفتن، قصه گفتن، حکایت کردن
داستان زدن: افسانه گفتن، مثل زدن، برای مِثال شگفت آمدش داستانی بزد / که دیوانه خندد ز کردار خود (فردوسی - ۳/۳۷۶)
داستان شدن: کنایه از مشهور شدن، بلندآوازه شدن، برای مِثال از مردمی میان جهان داستان شدی / جز داستان خویش دگر داستان مخوان (فرخی - ۲۹۷)

فرهنگ فارسی عمید

دکاکین

دکّان ها، مغازه ها، جمع واژۀ دکّان

فرهنگ فارسی عمید

دادکیش

کسی که کیش و آیینش بر عدل و داد است، آنکه کارش براساس عدل و داد است

فرهنگ فارسی عمید

اسکین

(اِ)

دهی از دهستان ده پیر، بخش حومه شهرستان خرم آباد، 22000 گزی شمال خرم آباد، 7000 گزی خاور راه شوسۀ خرم آباد به کرمانشاه. دامنه. سردسیر. مالاریایی. سکنه 600 تن. لکی و لری و فارسی زبان. آب از چشمه سار. محصول آن غلات، تریاک، لبنیات، پشم. شغل زراعت، گله داری. صنایع دستی زنان چادربافی. راه مالرو دارد. معدن گچ و دبستان دارد. ساکنین از طایفۀسپه وند هستند. برای تعلیف احشام بمراتع الوار گرمسیری ییلاق قشلاق می کنند. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

داسین

موضعی است ظاهراً بحدود موصل، و محل اقامت کردان آن نواحی، و شاید نیز صورتی از داسن باشد، رجوع به داسن شود، (از کتاب کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او ص 176)

لغت نامه دهخدا

تاسکین

دهی است جزء دهستان جمع آبرود، بخش حومه شهرستان دماوند واقع در 16هزارگزی جنوب دماوند، بر سر راه فرعی گیلان. سردسیر است و 205 تن سکنه دارد. آب آن از قنات زهاب رود خانه آب سرد و محصول آن غلات، بنشن، سیب زمینی است و شغل اهالی زراعت است و راه ماشین رو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

داستان

حکایت، نقل، قصه، سرگذشت، حدیث، افسانه، حادثه

فرهنگ لغت هوشیار

داخلین

در آینده درون آینده مقابل خارج جمع داخلین، درون اندرون، مقابل خارج. یا داخل و خارج. درون و بیرون، داخله و خارجه، جمع داخل، درونیان، درون ها، درآیندگان

فرهنگ لغت هوشیار

دارسین

پارسی تازی گشته دارچین

فرهنگ لغت هوشیار

دارچین

درختی است که در هندوستان وچین می روید، شاخه های آن دراز و باریک و بشکل بوته و بلندیش تا دو متر می رسد، که برای خوشبو کردن اغذیه بکار می رود

فرهنگ لغت هوشیار

دافعین

جمع دافع، رانایان سپوزکان جمع دافع این جمع در عربی حالت نصبی و جری استعمال شود ولی در فارسی مراعات این قاعده نکنند

فرهنگ لغت هوشیار

السکین

مرفق، آرنج

فرهنگ لغت هوشیار

حاسدین

جمع حاسد

فرهنگ لغت هوشیار

ساتکین

ترکی مهجام ساغر، دلستان

فرهنگ لغت هوشیار

راستین

مستقیم، راست، مقابل کج و خم

فرهنگ لغت هوشیار

راسخین

جمع راسخ، پایدارها استواران جمع راسخ راسخون

فرهنگ لغت هوشیار

دکاکین

جمع دکان، کرپه ها دوکان ها سکو بلندی، جایی که کاسب اجناس خود را در آن نهد و فروشد. حجره داد و ستد جمع دکاکین، تخته ای که روی آن نشینند نیمکت

فرهنگ لغت هوشیار

دساتین

جمع دستان، از پارسی دستان ها داستان ها افسانه ها، پرده های خنیا پرده های موسیقی

فرهنگ لغت هوشیار

راستین

حقیقی، واقعی

فرهنگ فارسی معین

دکاکین

((دَ))

جمع دکان

فرهنگ فارسی معین

دارچین

درختی است که بیشتر در هندوستان و چین می روید، جزو رده دولپه ای های جدا گلبرگ می باشد و همیشه سبز است. گل های منظم و سفید مایل به زرد دارد، پوست آن را هم که قهوه ای رنگ است دارچین می گویند که به عنوان نوعی ادویه خوشبو در بعضی از غذاهامی ریزند

فرهنگ فارسی معین