معنی دادخواه در فرهنگ فارسی عمید

دادخواهنده، طالب عدل و داد، در علم حقوق کسی که به او ظلم شده باشد و دادخواهی کند، کسی که دادخواست به دادگاه بدهد و خواهان دادرسی باشد

معنی دادخواه در لغت نامه دهخدا

طالب عدل. خواهندۀ داد. (آنندراج). طرفدار داد. حامی و مایل و دوستدار داد:، که هم دادده بود و هم دادخواه، کلاه کیی برکشیده بماه.، فردوسی.، یکی آنکه بر کشتن بیگناه، توباشی در این داوری دادخواه.، نظامی.،، خداوند که داد مظلومان خواهد:، من اول خطا کردم ای دادخواه، بدان پایگاه و بدین دستگاه.، شمسی (یوسف و زلیخا).، مُقرّم بدان کار زشت و گناه، سپردی بمن بازش ای دادخواه.، شمسی (یوسف و زلیخا).، یکی بر من خسته دل کن نگاه، همی گفت کای داور دادخواه.، شمسی (یوسف و زلیخا).،، دادخواهنده از کسی. شاکی. عارض متظلم. رافع قصّه. مظلوم. (آنندراج) (منتهی الارب). مستغیث. فریادخواه. عدالتخواه از کسی. ستم دیده. قصه بردارنده. معتضد. ملهوف. (منتهی الارب). آنکه درخواست دفع ظلم کند. آنکه برای انصاف خواهی نزد کسی رود. ج، دادخواهان:، همی راه جویند نزدیک شاه، ز راه دراز آمده دادخواه.، فردوسی.، خروشید و زد دست بر سر ز شاه، که شاها منم کاوۀ دادخواه.، فردوسی.، هرآنکس که آید بدین بارگاه، که باشد ز ما سوی ما دادخواه.، فردوسی.، همانگه یکایک ز درگاه شاه، برآمد خروشیدن دادخواه.، فردوسی.، همان نیز تاوان بفرمان شاه، رسانید خسرو بدان دادخواه.، فردوسی.، نگر تا نپیچی سر از دادخواه، نبخشی ستمکارگان را گناه.، فردوسی.، به میدان شدی بامداد پگاه، برفتی کسی کو بدی دادخواه.، فردوسی.، برما شما را گشاده ست راه، بمهریم با مردم دادخواه.، فردوسی.، منم پیش یزدان ازو دادخواه، که در چادر ابر بنهفت ماه.، فردوسی.، هرآن کس که رفتی بدرگاه شاه، بشایسته کاری و گر دادخواه.، فردوسی.، دگر بخشش و دانش و رسم و راه، دلی پر ز بخشایش دادخواه.، فردوسی.، بپیش جهان آفرین دادخواه، که دادش به هر نیک و بد دستگاه.، فردوسی.، بموبد چنین گفت کاین دادخواه، زگیتی گرفته ست ما را پناه.، فردوسی.، بیامد بیک سو ز پشت سپاه، بپیش جهاندار شد دادخواه.، فردوسی.، بنزدیک شیروی شد دادخواه، که او بد سیه پوش درگاه شاه.، اسدی.، در داد بر دادخواهان مبند، زسوگند مگذر، نگه دار پند.، اسدی.، بره دادخواهی چو آید فراز، بده داد و دارش هم از دورباز.، اسدی.، ور ساره دادخواه بدو آید، جز خاکسار ازو نرهد ساره.، ناصرخسرو.، دادخواهان بدرشاه که دریاصفت است، باز بین از نم مژگان درر آمیخته اند.، خاقانی.، دادخواهان که ز بیداد فلک ترسانند، داد از آن حضرت دین داور دانا بینند.، خاقانی.، دریاست آستانش کز اشک دادخواهان، برهر کران دریا مرجان تازه بینی.، خاقانی.، بر در او ز های و هوی بتان، نالۀ دادخواه می پوشد.، خاقانی.، جهان دادخواهست وشه دادگیر، ز داور نباشد جهان را گزیر.، نظامی.، بدستور شه برد خود را پناه، بدان داوری گشت ازو دادخواه.، نظامی.، خدا باد یاری ده دادخواه.، نظامی.، پوشید بسوک او سیاهی، چون ظلم رسیده دادخواهی.، نظامی.، بسا آیینه کاندر دست شاهان، سیه گشت از نفیر دادخواهان.، نظامی.، چنان خسب کاید فغانت بگوش، اگر دادخواهی برآرد خروش.، سعدی.، تو کی بشنوی نالۀ دادخواه، بکیوان برت کلۀ خوابگاه.، سعدی.، ز جور فلک دادخواه آمدم، درین سایه گستر پناه آمدم.، سعدی.، پریشانی خاطر دادخواه، براندازد از مملکت پادشاه.، سعدی.، جمال بخت ز روی ظفر نقاب انداخت، کمال عدل بفریاد دادخواه رسید.، حافظ.، خون خور و خامش نشین که آن دل نازک، طاقت فریاد دادخواه ندارد.، حافظ.، خواهم شدن بمیکده گریان و دادخواه، کزدست غم خلاص من آنجا مگر شود.، حافظ.، عنان کشیده رو ای پادشاه کشور حسن، که نیست بر سر راهی که دادخواهی نیست.، حافظ.، داد از کسی مخواه که تاج مرصعش، یاقوت پاره از جگر دادخواه یافت.، (از صحاح الفرس).، نماند از گریۀ بسیار در دل آنقدر خونم، که گر خواهم برسم دادخواهان بر جبین مالم.، تجلی لاهیجی.،، در اصطلاح قضا و دادگستری، مدعی، خواهان

معنی دادخواه در فرهنگ فارسی معین

کسی که به او ظلم شده و تقاضای رسیدگی می کند

معنی دادخواه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

عارض، متظلم، مظلوم

معنی دادخواه - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی دادخواه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

عارض، متظلم، مظلوم

دادخواه

فرهنگ فارسی عمید

دادخواه

لغت نامه دهخدا

دادخواه

فرهنگ فارسی معین

دادخواه

فرهنگ واژه فارسی سره

دادخواه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

نانخواه

زنیان، گیاهی خودرو با گلهای سفید و دانه هایی زرد رنگ و خوش بو با طعم کمی تند و تلخ که گاهی روی نان می ریخته اند و برای تهیه اسانس کاربرد دارد، زینان، زینیان، نینیا، ساسم، جوانی، نغن، نغنخوٰاد، نغنخوٰالان، نان خوٰاه

زِنیان، گیاهی خودرو با گلهای سفید و دانه هایی زرد رنگ و خوش بو با طعمِ کمی تند و تلخ که گاهی روی نان می ریخته اند و برای تهیه اسانس کاربرد دارد، زینان، زینیان، نینیا، ساسِم، جِوانی، نَغَن، نَغنَخوٰاد، نَغنَخوٰالان، نان خوٰاه

فرهنگ فارسی عمید

شادخواب

خواب خوش، خواب شیرین، شکر خواب، برای مثال چو از شاد خوابش برانگیختند / سرش را به نیزه درآویختند (فردوسی - لغت نامه - شادخواب)

فرهنگ فارسی عمید

دادخواست

داد خواستن، در علم حقوق نامه ای که دادخواه به دادگاه بنویسد و دادخواهی کند، عرض حال

فرهنگ فارسی عمید

خودخواه

کسی که فقط خود را می خواهد و خود را برتر از دیگران می داند، خودپرست

فرهنگ فارسی عمید

باژخواه

آنکه مطالبۀ باج و خراج کند، باج گیر، باج ستان

فرهنگ فارسی عمید

دردخوار

کسی که درد شراب را بخورد، دردآشام، خورندۀ درد

فرهنگ فارسی عمید

بارخواه

آنکه اجازۀ شرفیابی به حضور پادشاه را بخواهد

فرهنگ فارسی عمید

شادخوار

شادی خوار، شادمان، خوشحال، برای مثال باده شناس مایۀ شادی و خرّمی / بی باده هیچ جان نشد از مایه شادخوار (مسعودسعد - ۵۴۲)، تو شادی کن ار شادخواران شدند / تو با تاجی ار تاج داران شدند (نظامی۵ - ۹۱۰)،
خوش گذران، برای مثال به پیری و به خواری بازگردد / به آخر هر جوان و شاد خواری (ناصرخسرو - ۵۰۲)، شراب خوار

شادی خوار، شادمان، خوشحال، برای مِثال باده شناس مایۀ شادی و خرّمی / بی باده هیچ جان نشد از مایه شادخوار (مسعودسعد - ۵۴۲)، تو شادی کن ار شادخواران شدند / تو با تاجی ار تاج داران شدند (نظامی۵ - ۹۱۰)،
خوش گذران، برای مِثال به پیری و به خواری بازگردد / به آخر هر جوان و شاد خواری (ناصرخسرو - ۵۰۲)، شراب خوار

فرهنگ فارسی عمید

دردخوار

خورندۀ درد، دردمند، فقیر، مستمند

فرهنگ فارسی عمید

دادخواهی

از کسی نزد حاکم یا قاضی شکایت بردن و درخواست دفع ظلم کردن، تظلم

فرهنگ فارسی عمید

دادخواهی

(خوا / خا)

عمل دادخواه. تظلم. شکوه. رفع قصه. برداشت قصه. گزارش. ظلامه. مظلمه. تظلم و شکایت مظلوم از ظالم و درخواست دفع ظلم. (ناظم الاطباء) :
از آن دادخواهی هراسان شده
بر او دانش آموزی آسان شده.
نظامی

لغت نامه دهخدا