معنی خوردنگه - جستجوی لغت در جدول جو

خوردنگه(خوَرْ / خُرْ دَ گَهْ)

لغت نامه دهخدا

ویژگی چیزی که دارای رنگ طبیعی است و به طریق مصنوعی رنگ نشده باشد، برای مثال رخم از خون چو لالۀ خودرنگ / اشکم از غم چو لؤلؤ شهوار (انوری - ۱۹۲)

فرهنگ فارسی عمید

خورنگه

خورنگاه، برای مثال خواهی که در خورنگه دولت کنی طواف / برخیز از این خرابۀ نادلگشای خاک (خاقانی - ۲۳۷)

فرهنگ فارسی عمید

خورنده

ویژگی کسی یا چیزی که غذا می خورد، کنایه از نان خور

فرهنگ فارسی عمید

خورنگاه

جای طعام خوردن، اتاق ناهارخوری، قسمتی از کاخ یا کوشک که جای غذا خوردن پادشاه و کسان او بوده است

فرهنگ فارسی عمید

خوردنی

خوراکی، خوردنی، قابل خوردن، طعام، غذا

فرهنگ فارسی عمید

خوردنگاه

(خوَرْ / خُرْ دَ)

جای خوردن. مأکل. خوردنگه. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خوردگه

(خوَرْدْ / خُرْدْ گَهْ)

جای خوردن. خوردگاه. خوردن گاه:
از خوردگهی بخوابگاهی
وز خوابگهی بنزد شاهی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خورنگه

(خوَ / خُ رَ گَهْ)

خورنگاه. خورنق. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (فرهنگ جهانگیری) :
خواهی که در خورنگه دولت کنی مقام
برخیز از این خرابۀ نادلگشای خاک.
خاقانی.
، پیشگاه خانه. خورنگاه. (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) ، دارالضیافه. (یادداشت مؤلف). خوردنگاه

لغت نامه دهخدا

خوردگاه

(خوَرْدْ / خُرْدْ)

جای خوردن:
چنان خور تر و خشک این خوردگاه
که اندازۀ طبع داری نگاه.
نظامی.
، رسغ. جای باریک پیوند سر دست و پا. خرده گاه: دایره، چیزی که محاذی آخر خوردگاه چاروا افتد. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خودرنگی

(خوَدْ / خُدْ رَ)

حالت خودرنگ. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خورونده

(خُرْ وَ دِهْ)

دهی است از دهستان سردرود بخش رزن شهرستان همدان، واقع در شمال باختری قصبۀ رزن و شمال باختری دمق. این ده در دامنۀ کوه قرار دارد با هوای سرد و 750 تن سکنه. آب آن از چشمه و محصول آن غلات دیم و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. از صنایع دستی زنان قالی بافی. راه مالرو است و در تابستان از دمق می توان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

خورندگی

(خوَ / رَ دَ / دِ)

حالت و چگونگی خورنده:
ازبیخورشی تنم فسرده ست
نیروی خورندگیش مرده ست.
نظامی.
، لیاقت. سزاواری. شایستگی. تناسب

لغت نامه دهخدا

دورانگه

(دَ / دَ وَ گَهْ)

دوران گاه. جولانگاه. گردشگاه:
ای باغ داد و بیضۀبغداد مرحبا
دورانگه سپهر و سفرگاه انجمن.
خاقانی

لغت نامه دهخدا