معنی خوردسالی - جستجوی لغت در جدول جو

خوردسالی(خوَرْدْ / خُرْدْ)

لغت نامه دهخدا

خودسازی

آماده کردن خود را برای انجام کاری، کنایه از ریاکاری

فرهنگ فارسی عمید

خردسال

کم سن و سال، کودک

فرهنگ فارسی عمید

خردسالی

(خُ)

صغرسن. (یادداشت بخط مؤلف). حالت خردسال:
نام و نسبت بخردسالیست
نسل از شجر بزرگ حالیست.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خردسال

(خُ)

کم سال. جوان. طفل. (ناظم الاطباء). مقابل سالخورده. (آنندراج). صغیر. مقابل کلانسال و کهن سال. (یادداشت بخط مؤلف) :
که دانست کاین کودک خردسال
شود با بزرگان چنین بدسگال ؟
نظامی.
هنوز از نی سواران بود حسن خردسال او
که آهوی حرم بود از نظربازان فتراکش.
صائب (از آنندراج).
بمکتب خانه درسم دهد عشق
که پیر عقل طفل خردسالی است.
مخلص کاشی (از آنندراج).
ولیکن خردسالانند و پیران
شفاعت می کند بخت جوانم.
؟

لغت نامه دهخدا

خودسازی

(خوَدْ/ خُدْ)

بتهذیب اخلاق خود کوشیدن و ظاهر خود آراستن. (غیاث اللغات) (آنندراج) :
ز خودسازی توانی زد اثر نقش سرافرازی
کند شاهی اگر یابد کسی گنج قناعت را.
قطره (از آنندراج).
صافتر ز آئینه باشد سینۀ پرجوش ما
بهر خودسازی درآ در خلوت آغوش ما.
اسماعیل ایما (از آنندراج).
هرکه اوقات گرامی صرف خودسازی کند
خانه اش ساز است چون جان خانه پردازی کند.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خردساله

(خُ لَ / لِ)

خردسال. آنکه او را سن کم است:
همچو زلف نیکوان خردساله تاب خورد
همچو عهد دوستان سالخورده استوار.
فرخی

لغت نامه دهخدا

خوردسالان

(خوَرْدْ / خُرْدْ)

جوانان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خوردکاری

(خوَرْدْ/ خُرْدْ)

دقت پسندی و صنعت باریک و نازک که استادان دستکار نمایند. (آنندراج). خردکاری